Ciąża po 40

[Anulka0207]

Witajcie Kochane, mam 42 lata. Od 5 cykli staramy się z mężem o maluszka. Początkowo uparcie pragnęliśmy córki, mamy dwóch synów (prawie dorosłych) . Myśleliśmy że ciąża będzie na pstryk...niestety tak nie jest. Od sierpnia wspomagamy się różnymi suple polecanymi na grupie , testy owulacyjne a ,,coś,, nie pyka. W ost cyklu zrobiłam badania prolaktyna i tsh wyszło ok. Czy może z racji wieku? Czy moE próbujemy bawić się w Boga,że chcemy coś na siłę? Dziewczyny ,jakie są wasze spostrzeżenia i ,,rady,, dla takich mamuś jak ja..? Odpuścić - rozsądkowo, czy jeśli się pragnie iść za ciosem do skutku?

 

[avocado2]

Witajcie! Ja mam 42 lata i prawie 16-to letnie dziecko. No i jestem w 25 tygodniu ciąży
Dziś dołączam ponownie do forum (tę ciążę kilkanaście lat temu przechodziłam tu razem z innymi forumowiczkami, więc miła nostalgia). Lecę czytać posty i życzę wszystkim miłego dnia!

 

[Kawoszka81]

Witajcie Kochane, mam 42 lata. Od 5 cykli staramy się z mężem o maluszka. Początkowo uparcie pragnęliśmy córki, mamy dwóch synów (prawie dorosłych) . Myśleliśmy że ciąża będzie na pstryk...niestety tak nie jest. Od sierpnia wspomagamy się różnymi suple polecanymi na grupie , testy owulacyjne a ,,coś,, nie pyka. W ost cyklu zrobiłam badania prolaktyna i tsh wyszło ok. Czy może z racji wieku? Czy moE próbujemy bawić się w Boga,że chcemy coś na siłę? Dziewczyny ,jakie są wasze spostrzeżenia i ,,rady,, dla takich mamuś jak ja..? Odpuścić - rozsądkowo, czy jeśli się pragnie iść za ciosem do skutku?

Im się więcej myśli tym nie wychodzi. Trzeba wyluzować.

 

[Kawoszka81]

No i odwołali mi wizyty. Mam zapisaną na poniedziałek. A jak lekarza nie będzie to przydzielą mi kogoś innego. Usg połówkowe 26 za tydzień. Teraz jakimś cudem muszę się dodzwonić do przychodni bo rodzinna musi mi wypisać zwolnienie lekarskie.

 

[kwiatek250]

Netka, Kwiatek 250 , dziewczyny spinać dupki i trzymać ile się da [emoji3059] jesteście silne babki, podziwiam i trzymam kciuki.
Już mamy coraz bliżej.
U mnie ostatnio brzuch ciągle twardy, pojawiają się jakieś skurcze. Na szczęście jak leżę to przechodzi. Moja córcia 33 tydzień , waży 1730, podobno trochę mało ale w normie. Szyjka jest ok. Tylko stresu za dużo i to mnie wykańcza . Ledwo mój tata wyszedł ze szpitala po zawale i angioplastyce, po kilku dniach gorączka i teraz podejrzenie Covida, dziś znowu dołączyła mama z podobnymi objawami. I ja ogarniam leki, inhalacje, teleporady i martwię się i o nich i teraz o siebie i dzidzię czy też złapałam.
Mam taki charakter że wszystkimi się przejmuję i chciałabym pomóc, taka matka Teresa z Kalkuty. A potem nie śpię w nocy i chodzę jak cień.
Zresztą mój pęcherz znów nie pozwala się wyspać. Brzuszek juz dużo uciska. Mam wrażenie że w nocy co godzinę sikam, więcej niż w ciągu dnia.
Malutka ma już ciaśniej, już tak nie skacze po całym brzuchu, raczej się rozpycha i solidnie kopie po pęcherzu i po żebrach, nie jest to czasem przyjemne ale przynajmniej wiem że wszystko z dzidzią ok.
Trzymajcie się i piszcie co u Was [emoji847][emoji847][emoji847]

Teredka, nie dziwię Ci się, że martwisz się o rodzinę o Covid, ja mam to samo... systematycznie do nich dzwonię o pytam "co tam?" a w głowie mam pytanie:"macie Covid? Mam się juž martwić?". Nie da się od tego uciec. A Ty jeszcze dbasz o ich inhalacje, lekarzy... i musisz mimo wszystko uważać na siebie/Was. Trzymajcie się zdrowo! ❤

Moja dzidzia za to przybiera bardzo szybko na wadze... nawet 340gr w ciągu 10 dni - w 24 tygodniu ciąży tak było. Mam nadzieję, ze w czwartek okaże się, że to nie jest skutek cukrzycy ciążowej.

Ze spaniem i leżeniem robi mi się gorzej, bo lewy bok/ biodro zaczyna mnie boleć, ale zaciskam zęby... i leżę!

 

[kwiatek250]

Wszystko nadrobiłam co pisałyście. Witam kolejne przyszłe mamy.
Ja jestem w trakcie 21 tygodnia. W poniedziałek miałam mieć połówkowe w Luxmedzie. Myślałam że w końcu dowiem się czy to dziewczynka czy chłopiec. Niestety dostałam sma'a w sobotę po 14-tej że mój lekarz odwołał wizytę. Nie wiem czy jest chory czy coś mu wypadło. Kolejną wizytę mam na ten piątek z uwagi na kończące się zwolnienie lekarskie ale jeżeli on mnie nie przyjmie to muszę szukać kogoś innego.
Na około coraz to nowe przypadki zachorowań. Przeraża mnie to. Przedszkole mamy w połowie zamknięte. Mojej córki grupa nadal chodzi ale co z tego jak rodzice dzieci zabrali i w czwartek było ich tylko troje. Zabrałam ją o 12-tej i już nie puściłam poczekam na rozwój wydarzeń.
Za to w sobotę moja mała dostała prawie 40 stopniowej gorączki. Byłam sama czopków nie miałam. Wsadziłam ją do wanny i to pomogło. W nocy jeszcze 38 maiła ale teraz jest ok. Przeraziłam się bo jej takiej nie widziałam. Z rąk mi leciała. Mam nadzieję ze to tylko chwilowe. Pozostałe dzieci z czwartku na razie nic nie miały tylko moja. My jesteśmy zdrowi.
Plus taki że moje kołatania serca przeszły. Pewnie to przez hormony. Teraz to nawet kawkę strzelę sobie czasami. A o za tym gruba jestem ... . Nie ważę się ale nie obżeram ale brak ruchu robi swoje. Co raz częstsza zgaga. Oby tylko Covid mnie nie dopadł przed badaniami. Jutro do nich dzwonię i niech mi ustalają nowy termin. To nie z mojej winy odwołali wizytę.

Witaj w grupie przyszłych mam!

 

[kwiatek250]

Witajcie Kochane, mam 42 lata. Od 5 cykli staramy się z mężem o maluszka. Początkowo uparcie pragnęliśmy córki, mamy dwóch synów (prawie dorosłych) . Myśleliśmy że ciąża będzie na pstryk...niestety tak nie jest. Od sierpnia wspomagamy się różnymi suple polecanymi na grupie , testy owulacyjne a ,,coś,, nie pyka. W ost cyklu zrobiłam badania prolaktyna i tsh wyszło ok. Czy może z racji wieku? Czy moE próbujemy bawić się w Boga,że chcemy coś na siłę? Dziewczyny ,jakie są wasze spostrzeżenia i ,,rady,, dla takich mamuś jak ja..? Odpuścić - rozsądkowo, czy jeśli się pragnie iść za ciosem do skutku?

Ja w pierwszą ciążę zaszłam kiedy wyluzowałam, bo wiedziałam, że tylko in vitro może nam pomóc - ponad dwa lata się staraliśmy. Wszystkie wyniki mieliśmy ok. W maju podczas wizyty ustaliłam z lekarzem termin in vitro na wrzesień (po wakacjach), a w czerwcu wydarzył się cud.
No to myślę sobie, że powinniście mniej myśleć o tym, a wtedy ciąża sama pięknie przyjdzie!

 

[Pulp]

Kawoszka81 x współczuje stresu z tymi wizytami/zwolnieniami. Mam nadzieje że wytrzymasz jeszcze tydzień do wizyty

Witajcie! Ja mam 42 lata i prawie 16-to letnie dziecko. No i jestem w 25 tygodniu ciąży
Dziś dołączam ponownie do forum (tę ciążę kilkanaście lat temu przechodziłam tu razem z innymi forumowiczkami, więc miła nostalgia). Lecę czytać posty i życzę wszystkim miłego dnia!

Witaj, niezła przygoda Wam się przytrafiła, dobrze wiedzieć, że nas jest więcej

Witajcie Kochane, mam 42 lata. Od 5 cykli staramy się z mężem o maluszka. Początkowo uparcie pragnęliśmy córki, mamy dwóch synów (prawie dorosłych) . Myśleliśmy że ciąża będzie na pstryk...niestety tak nie jest. Od sierpnia wspomagamy się różnymi suple polecanymi na grupie , testy owulacyjne a ,,coś,, nie pyka. W ost cyklu zrobiłam badania prolaktyna i tsh wyszło ok. Czy może z racji wieku? Czy moE próbujemy bawić się w Boga,że chcemy coś na siłę? Dziewczyny ,jakie są wasze spostrzeżenia i ,,rady,, dla takich mamuś jak ja..? Odpuścić - rozsądkowo, czy jeśli się pragnie iść za ciosem do skutku?

Rozumiem że cykle masz owulacyjne? Ja bym postawiłam na monitoring owulacji usg u dobrego ginekologa. Możesz zrobić Amh żeby sprawdzić rezerwę jajnikową, poziom hormonów w 3 dniu cyklu eatriadol, progesteron, Fsh, prolaktynę. Warto zajrzeć do książki Ginekolog ci tego nie powie, tam jest dużo na temat szeroko rozumianej płodności kobiety. Powodzenia
Teredka powiem Tobie że z wiekiem mamy dużo doświadczeń, także tych traumatycznych, co niestety kumuluje stres ale doceniamy też chyba bardziej te ulotne chwile szczęścia

 

[netka.]

Wszystko nadrobiłam co pisałyście. Witam kolejne przyszłe mamy.
Ja jestem w trakcie 21 tygodnia. W poniedziałek miałam mieć połówkowe w Luxmedzie. Myślałam że w końcu dowiem się czy to dziewczynka czy chłopiec. Niestety dostałam sma'a w sobotę po 14-tej że mój lekarz odwołał wizytę. Nie wiem czy jest chory czy coś mu wypadło. Kolejną wizytę mam na ten piątek z uwagi na kończące się zwolnienie lekarskie ale jeżeli on mnie nie przyjmie to muszę szukać kogoś innego.
Na około coraz to nowe przypadki zachorowań. Przeraża mnie to. Przedszkole mamy w połowie zamknięte. Mojej córki grupa nadal chodzi ale co z tego jak rodzice dzieci zabrali i w czwartek było ich tylko troje. Zabrałam ją o 12-tej i już nie puściłam poczekam na rozwój wydarzeń.
Za to w sobotę moja mała dostała prawie 40 stopniowej gorączki. Byłam sama czopków nie miałam. Wsadziłam ją do wanny i to pomogło. W nocy jeszcze 38 maiła ale teraz jest ok. Przeraziłam się bo jej takiej nie widziałam. Z rąk mi leciała. Mam nadzieję ze to tylko chwilowe. Pozostałe dzieci z czwartku na razie nic nie miały tylko moja. My jesteśmy zdrowi.
Plus taki że moje kołatania serca przeszły. Pewnie to przez hormony. Teraz to nawet kawkę strzelę sobie czasami. A o za tym gruba jestem ... . Nie ważę się ale nie obżeram ale brak ruchu robi swoje. Co raz częstsza zgaga. Oby tylko Covid mnie nie dopadł przed badaniami. Jutro do nich dzwonię i niech mi ustalają nowy termin. To nie z mojej winy odwołali wizytę.

Współczuję dziewczyny odwołanych wizyt.
Masz nerwy ze stali, 40 stopni już bym leciała do lekarza. Co za stres. Współczuję.

Witajcie Kochane, mam 42 lata. Od 5 cykli staramy się z mężem o maluszka. Początkowo uparcie pragnęliśmy córki, mamy dwóch synów (prawie dorosłych) . Myśleliśmy że ciąża będzie na pstryk...niestety tak nie jest. Od sierpnia wspomagamy się różnymi suple polecanymi na grupie , testy owulacyjne a ,,coś,, nie pyka. W ost cyklu zrobiłam badania prolaktyna i tsh wyszło ok. Czy może z racji wieku? Czy moE próbujemy bawić się w Boga,że chcemy coś na siłę? Dziewczyny ,jakie są wasze spostrzeżenia i ,,rady,, dla takich mamuś jak ja..? Odpuścić - rozsądkowo, czy jeśli się pragnie iść za ciosem do skutku?

Po prostu próbujcie dalej, chociaż zdaje sobie sprawę, że łatwo się mówi. A tu ciągle czekanie na wynik testu. Myślę, że się Wam w końcu uda.

Witajcie! Ja mam 42 lata i prawie 16-to letnie dziecko. No i jestem w 25 tygodniu ciąży
Dziś dołączam ponownie do forum (tę ciążę kilkanaście lat temu przechodziłam tu razem z innymi forumowiczkami, więc miła nostalgia). Lecę czytać posty i życzę wszystkim miłego dnia!

Witaj.
Napisz, jak się czujesz, jak ciąża.

Teredka, nie dziwię Ci się, że martwisz się o rodzinę o Covid, ja mam to samo... systematycznie do nich dzwonię o pytam "co tam?" a w głowie mam pytanie:"macie Covid? Mam się juž martwić?". Nie da się od tego uciec. A Ty jeszcze dbasz o ich inhalacje, lekarzy... i musisz mimo wszystko uważać na siebie/Was. Trzymajcie się zdrowo! ❤

Moja dzidzia za to przybiera bardzo szybko na wadze... nawet 340gr w ciągu 10 dni - w 24 tygodniu ciąży tak było. Mam nadzieję, ze w czwartek okaże się, że to nie jest skutek cukrzycy ciążowej.

Ze spaniem i leżeniem robi mi się gorzej, bo lewy bok/ biodro zaczyna mnie boleć, ale zaciskam zęby... i leżę!

Ja się jeszcze turlam po oddziale, tu łazienka, tam czajnik, więc kości nie bolą. A pamiętam jak boli i jak to męczy. Współczuję!

A ile maluszek teraz waży?

 

[netka.]

Netka, Kwiatek 250 , dziewczyny spinać dupki i trzymać ile się da [emoji3059] jesteście silne babki, podziwiam i trzymam kciuki.
Już mamy coraz bliżej.
U mnie ostatnio brzuch ciągle twardy, pojawiają się jakieś skurcze. Na szczęście jak leżę to przechodzi. Moja córcia 33 tydzień , waży 1730, podobno trochę mało ale w normie. Szyjka jest ok. Tylko stresu za dużo i to mnie wykańcza . Ledwo mój tata wyszedł ze szpitala po zawale i angioplastyce, po kilku dniach gorączka i teraz podejrzenie Covida, dziś znowu dołączyła mama z podobnymi objawami. I ja ogarniam leki, inhalacje, teleporady i martwię się i o nich i teraz o siebie i dzidzię czy też złapałam.
Mam taki charakter że wszystkimi się przejmuję i chciałabym pomóc, taka matka Teresa z Kalkuty. A potem nie śpię w nocy i chodzę jak cień.
Zresztą mój pęcherz znów nie pozwala się wyspać. Brzuszek juz dużo uciska. Mam wrażenie że w nocy co godzinę sikam, więcej niż w ciągu dnia.
Malutka ma już ciaśniej, już tak nie skacze po całym brzuchu, raczej się rozpycha i solidnie kopie po pęcherzu i po żebrach, nie jest to czasem przyjemne ale przynajmniej wiem że wszystko z dzidzią ok.
Trzymajcie się i piszcie co u Was [emoji847][emoji847][emoji847]

No nieciekawa sytuacja z rodzicami i obawa o ciążę. Może to przez stres brzuch twardnieje... Trzymaj się dzielnie! Na szczęście jesteś już na końcówce.
Dobrze, że mała systematycznie rośnie.