Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
A jak Wy?Wytrzymaj jak najdłużej i ściskaj nogiJa pierwszy pobyt w szpitalu bardzo przeżywałam bo w domu córka 4 lata ale to ona lepiej znosiła to niż ja Była tak zajęta, że dwa zdania przez telefon do mamy i biegła dalej
U nas bez większych zmian Mój krasnal słaby bo mamy infekcje, nie dostaje mojego pokarmu bo pojawił się problem z brzuszkiem więc karmiony dożylnie a ja szaleje z Laktatorem bo mam pełno pokarmu więc mrozimy Do poniedziałku siedzę jeszcze w szpitalu
I co dalej? A Maluch?
Taka już jestem z natury. Staram się nie panikować i nerwy trzymać na wodzy, bo to przynosi lepsze efekty w takich sytuacjach. Domyślam się co możesz czuć, bo przechodziłam podobne sytuację w pierwszej ciąży a i ta nie była kolorowa. Dzięki mojemu lekarzowi, który zadziałał w porę z pessarem donosiłam ją do końca bez powtórki sprzed kilku lat. Naprawdę wiara, samozaparcie matki dużo dają. Mój lekarz do dziś dziwi się jakim cudem, bez infekcji otwarta na 10cm wyleżałam tyle czasu w poprzedniej ciazy. A ja myślę, że właśnie zastąpienie strachu spokojem i pogodzenie się z tymi niedogodnościami dnia szpitalnego mi pomogły. Niestety czasem trzeba pogodzić się z losem "cudownego stanu ciążowego".
Jestes bardzo dzielna w tym wszystkim. Z lekarzami i pielęgniarksmi wiadomo różnie bywa, zależy jaka zmiana. A dobrą kawę niech Ci mąż przywozi, o!
