Wyniki

Witam Was wszystkie Wczoraj w nocy będąc w 12tc straciłam moje dziecko. Oczywiście nie wyobrażam sobie, że mogłabym je "wyrzucić" , czy zostawić w szpitalu tym bardziej w obcym kraju. Czy ktoś może mi doradzić co najlepiej zrobić z aniołkiem? chodzi mi głównie o okres do mojego wyjazdu czyli 2...

Po pierwszej wizycie usłyszałam ,że krwawienie się zdarza i tyle. Za drugim razem, że to może być skutkiem badania podczas wcześniejszej wizyty.. i ogólnie wszystko dobrze z tym że dzisiaj jeszcze mogę krwawić trochę ( przez drugie badanie) i jutro ewentualnie "na brązowo". Nic nie przepisał...

Co kraj to obyczaj... Przez kilka dni ich nie brałam bo przez wymioty nie byłam w stanie nic połykać, teraz jestem w 12tc i zostało mi ich 16 bodajże. Całe szczęście za półtora miesiąca wracam do Polski bo już tutaj nie daje rady.

Dziękuję za wasza odpowiedzi. Nie miałam żadnych problemów aż do dzisiaj - krwawienie dwa razy w ciągu dnia i przy okazji drugiego "wyszedł'' skrzep. Strach był, ale na szczęście wszystko w porządku , dzidzia ruchliwa i serduszko w normie. Najgorsze, że nigdy nie wiadomo czy to coś poważnego czy...

Witam Was wszystkie i proszę o radę Kilka tygodni temu kiedy byłam w ok. 9tc przy okazji wizyty u ginekologa zapisał mi on dwa opakowania wyżej wymienionego leku. Trochę mnie to zdziwiło, ponieważ kojarzyłam jego nazwę właśnie przez czytanie wpisów na tym forum i w większości był on...

Serducho bije jak dzwon :)

Proszę nie tracić nadziei , u mnie w rodzinie ciąża w wieku 48 lat , naturalnie i wszystko w porządku z dzieckiem jak i z mamą

Nie to, ze jestem podatna, po prostu tak mi powiedzieli , a ja nie mam siły sie kłócić teraz, ale swoje zdanie mam. Musze to dokładnego przemyślenia w końcu to poważana decyzja. Póki co jestem ostrożna i nie wybiegam az tak w przyszłość bo nie wiadomo co sie stanie. Czekam na pierwsze badanie...

Planuję ... Nie wiem, to nie jest moj wybór, ale każdy mowi ze to lepiej dla dziecka aby sie urodziło i mieszkało tutaj.. myślałam,ze wczesniej miałam po górkę, a okazuje sie, ze teraz wcale nie jest lepiej. Sprawy mam do załatwienia akurat w okolicach porodu i tu tez problem.

Wiem tylko , że wolę być w Polsce w okolicach porodu, będzie ciężko... Niestety dziekanka nie wchodzi w grę, muszę wszystko ogarnąć najpóźniej do końca sierpnia, żeby mieć dyplom tutejszej uczelnie, a skoro wszystko wskazuje na to, że tu zamieszkam.... dyplom by się przydał. Sama już nie wiem...

I byłam gotowa go usunąć, szczerze powiem, ze teraz jest dziwnie, do tego dochodzi fakt ze wszyscy mi mówią ze lepiej urodzić we Francji , a ja nie jestem przekonana w końcu obcy kraj , a chyba powinnam sie czuc komfortowo w tak ważnym momencie mojego życia.. z drugiej strony kiedy skończę tu...

Ty go trochę rozumiem, nie znamy sie długo i ja na jego miejscu tez bym o to zapytała... w każdym razie nie było dyskusji jak odpowiedziałam ze to jego dziecko.. chociaz to

Sama nie wiem, on twierdzi, że nie tylko o dziecko chodzi, że miał chwile, kiedy pomyślał "albo ta albo żadna" .. chyba rozmowa z rodzicami pomogła, może też był w szoku i musiał się poradzić. Oczywiście pierwsze dwa pytania brzmiały : czy to na pewno jego dziecko i czy nie zrobiłam tego...

wczoraj rano dostalam sms o tej samej treści "masz iść do lekarza" , kilka godzin póżniej był tutaj, dzisiaj się widzieliśmy i UWAGA ... chce być ojcem, teraz mi oznajmił, że plan A to pigułka plan B bierzemy to na siebie i próbujemy stworzyć normalną rodzinę... nadal jestem w szoku..

Zoja, oznacza ‚życie’ wiec myśle, ze pasuje jak ulał :)

ojaaa :) ja mam nadzieję, że to będzie dziewczynka ( nie mam pomysłu na imię dla chłopca haha) Ja sama się do nich nie odzywam, bo nie chcę się więcej denerwować, nawet nie wiem, czy kiedykolwiek poznają moje dziecko, bo w końcu chcieli, żeby go nie było.. W takich momentach właśnie myślę o...

Wykrakałam, właśnie do mnie napisał.

Czuję się raz lepiej raz gorzej, miałam pewne problemy na uczelni, ale już wszystko ok Haha mnie trochę przeraża myśl o jednym, a co dopiero dwójka!

Coś gadał, że w jego rodzinie nie porzuca się dzieci, może się boi, że będzie musiał ze mną być ( tak jakbym ja tego chciała...) Dla mnie ten etap jest skończony i postanowiłam nie wdawać się już w żadne dyskusje bo to nie ma sensu. Nie wiem o co chodzi z tym spieprz.. życiem, ja tego w ogóle...

Moja rodzina, która tutaj mieszka ma takie same zdanie, że mam usunąć "bo spiep** sobie życie" - przykre

Dokładnie to mu napisałam , a on nadal swoje....i błaga i że on nie może spać... Nigdy nie myślałam, że będę woleć, aby "tatuś" po prostu mnie zostawił i zniknął z mojego życia. Oczywiście jakbym się ugięła to. by było tak, jakby nic się nie stało, czyli nadal razem

Myślę, że tutaj (Francja) ludzie, do tego podchodzą tak : 'jak będzie ciąża to się pójdzie po tabletkę i po problemie'. Kiedy przekonywał mnie do przerwania ciąży, mówił, że to nic takiego i że WIELE jego koleżanek ma na koncie KILKA takich sytuacji...masakra. Ma 28 lat.

Dzięki dziewczyny :) Sytuacja nadal wygląda nieciekawie, a najgorsze, że on mimo mojego "nie pisz do mnie" nie chce mnie zostawić w spokoju i zasypuje wiadomościami, typu "masz iść do lekarza i wziąć tabletkę" albo "NIE MOŻESZ" zatrzymać dziecka.

Cały czas próbuję, ale powiedziano mi, że skoro on jest (na nieszczęście) opiekunem mojej specjalność, to nikt nic nie może zrobić... jakiś żart

to tylko Francja taka beznadziejna :(

zazdroszczę, u mnie jest jeden facet, który tak mnie zszokował swoim zachowaniem, że musiałam poprosić innego profesora żeby z nim pogadał i ten profesor też w wielkim szoku, że tamten taki lekko mówiąc niemiły... Jednak w Polsce widzę lepiej i jestem pewna, że takich problemów bym nie miała......

do końca zajęć wytrzymam, ale do końca dnia to już średnio... Ja nie mam zamiaru w ogóle wpisywać jakichkolwiek danych w akcie urodzenia jeśli chodzi o ojca, żeby potem nie mieć problemów w razie gdyby mu się odwidziało.. nie wiem, jeszcze mam trochę czasu na przemyślenia. Trzymam kciuki, żeby...

Mnie to od rana do wieczora ... Teraz siedzę na zajęciach i musze się skupić, żeby zawartość mojego żołądka przypadkiem nie "wyleciała" ...

Tez gratuluję ! :) Ze wsparciem to rożnie...Od kilku miesięcy mieszkam we Francji, gdzie kończę studia i moja rodzina , która tutaj mieszak ma dokładnie takie samo zdanie jak tatuś , cytuje: „ życie sobie spie***” , a kiedy oznajmiłam ze nie ma najmniejszej opcji abym usunęła ciąże ...

Nadal mam cichą nadzieje, że zmądrzeje i odpuści, ale jak nic się nie zmieni to ja JEGO usunę :)