Wyniki

Moniusia, moja matka jest alkoholiczką, opuściła nas kiedy byłam dzieckiem, od tego czasu praktycznie jej nie znam. Miałam takie same obawy jak Ty, ale jednak opisałam wszystko szczerze. Nie było to żadnym problemem w OA, wręcz podczas jednej z rozmów z panią psycholog zostało to docenione, że...

Moniusia, całkowicie rozumiem zarówno Twoje odczucia, jak i postawę Twojego męża. W ogóle wydaje mi się, że dużo łatwiej myśli się o adopcji kiedy jest ona jeszcze odległym tematem, a kiedy przychodzi co do czego to strach człowieka oblatuje. U mnie przynajmniej tak było, potrzebowałam sposó...

Moniusia, witaj :happy2: Dołączaj śmiało :happy2: Może opowiesz nam coś o sobie?

laurkadia, powiem szczerze, że to co napisałaś w kontekście tego, co napisała mmm..., jest dla mnie przynajmniej dużym uproszczeniem. Mmm... mówi o RAD, to jest bardzo poważna kwestia, wymagająca naprawdę dużej pracy, cierpliwości, kompetencji. Nie wystarczy "kochać wszystkich dzieci, kochać się...

Oj kochana, jak ja bym Ci zaczęła opowiadać o wszystkich swoich lękach związanych z adopcją to strony by nie wystarczyło... Naprawdę jest tyle rzeczy, których się boję, że sobie nie poradzę, że coś mnie przerośnie, że się nie uda, że pójdzie nie tak... Na pewno mamy powody do obaw, do pewnych...

Fajnie, ja się bardzo cieszę, że ją mam, już nie mogę się doczekać kiedy będę ją czytać naszym dzieciom :happy:

No to pewnie, że czytałam, przecież sama wysłałam Ci link do jej tekstu na bocianie :happy:

Mmm, chodzi Ci o "Jeśli bocian nie przyleci czyli skąd się biorą dzieci"?

Mmm, dziękuję :happy: no mam wielką nadzieję, że nasze dzieci właśnie urodzą się dla nas jednak jeszcze w tym roku. Tak właściwie to te nasze (i Wasze :happy:) dzieci prawdopodobnie już gdzieś tam są... Dziwne uczucie... Ale prawdę mówiąc to raczej staram się tak nie myśleć bo strasznie mi...

No coś Ty, dlaczego miałabym się czuć urażona? :happy2:

Wiesz Magda, to nie chodzi o to, ze ja jestem taką pesymistką czy marudą, po prostu w naszym OA to tyle trwa, tak nas ciągle uprzedzali pracownicy i z tego co czytałam kiedyś na takim forum, na którym pisały osoby tez starające się o adopcję w tym ośrodku, to potwierdza się to w praktyce...

Ale super dziewczyny, że tak sie u Was ruszyło :) Tak coś czuję, że za chwilę mnie "wyprzedzicie" i już będziecie miały swoje dzieciaczki :) Bo u mnie raczej jeszcze sporo potrwa czekanie, ja się niestety raczej nie nastawiam na to, że Boże Narodzenie spędzimy w większym gronie, pewnie dopiero...

ja trochę też się bałam jak byłam na etapie starań naturalnych. Teraz, kiedy wiem już, że doczekam się maluszka na pewno, przestałam się tym przejmować i całym sercem cieszę się tym czasem, kiedy mogę tego mojego psiurka "ciuciać i lulać" bo kiedy pojawi się dziecko, dla niego będzie mniej czasu.

Magda, u mnie nuuuda :happy: Żyjemy sobie spokojnie, a naszą codzienność rozświetla najsłodszy "uśmiech" naszego labka, który - jak ostatnio stwierdziłam - w dużym stopniu rekompensuje nam brak dziecka i jest naszym ukochanym "synkiem" :happy:

Maartaa, witaj :happy: Pisz i pytaj śmiało, jeżeli tylko będę potrafiła to pomogę, pozostałe dziewczyny na pewno też. Dlaczego zakładasz, że będziecie zdyskwalifikowani "na dzień dobry"?

podczytuję nałogowo :happy: szkoda, że nie miałam okazji oglądać, ale pojęcie "porodu adopcyjnego" brzmi fajnie :happy: Kredko, zapraszamy :happy: Miłego dnia dziewczyny!

Tola, super wiadomość! No to jesteś już o krok od macierzyństwa - albo to najbliższe ivf, albo maluch adopcyjny :happy2: Mmm, nie mam pojęcia, co nam jest pisane :happy2: Ja chcę tylko być mamą :-) :)

Oj nie... Wiem, że M. jeszcze może i by spróbował, ale ja już nie potrafiłabym wrócić na tą drogę. Dla mnie to było dosyć mocno obciążające psychicznie. I te ciągłe porażki... Jak pomyślę, że miałabym znowu wrócić do tych medycznych procedur, do tego podporządkowania życia pod cykl, pod...

Rozumiem. Ale jednak - życzę powodzenia :happy:

Tola, a kiedy podchodzicie do ostatniego ivf?

Magda, przykro mi, że masz takie dziwne wrażenia z wizyty w OA... Widziałam, ze na "inseminacji" pisałaś trochę, rzeczywiście z tymi terminami w ośrodku bywa ciężko. U nas jakoś udawało się dużo spotkań umówić tak, ze zdążaliśmy po pracy, właściwie najczęściej musieliśmy się trochę zwalniać, ale...

No i po co było panikować? :happy:

mmm, czekam dziś na Twoje wrażenia :happy:

Aniko, cudownie!!! :happy::happy2:

Dobre wrażenie to połowa sukcesu więc... ;-) ;):-D

piękny obrazek :happy: to teraz nie popsuj tego wrażenia na psychotestach ;-) ;):laugh2:

Tak, przy czym te oczekiwania zmieniały się w trakcie trwania kursu. Na początku mówiliśmy o jednym dziecku do 1 r.ż, a z czasem jakoś tak to ewoluowało, że doszło do rodzeństwa z granicą wiekową ok. 3 lat. Chociaż czasem jak o tym pomyślę to mnie lekkie przerażenie bierze... :szok:;-) ;)

Może przed każdą parą w tym ośrodku stawia się indywidualne wymogi ;-) ;)

Ale ta dziewczyna będzie miała kurs w tym samym ośrodku, co Wy?

Magda, tak, pamiętam, że brałam takie zaświadczenie z pracy. Oprócz tego musieliśmy dostarczyć - tak jak Wy - zaświadczenie od lekarza i odpis aktu małżeństwa. To chyba wszystko. Nie wymagano od nas zaświadczenia od psychiatry, ani opinii z zakładu pracy, wiem, że do niektórych ośrodków...