Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Miałam podobny problem tylko, że z teściową. Jak urodziłam dziecko potrafiła przychodzić codziennie. Też nie chciałam zwracać jej uwagi, bo bałam się, że się obrazi. Potrafiła zadzwonić, że będzie u mnie za 5 minut. Jak powiedziałam jej, że wychodzę to chciała iść ze mną. Takie odwiedziny wytrzymałam miesiąc. Któregoś razu jak chciała przyjść 5 dzień z rzędu powiedziałam, że nie ma takiej opcji, bo my z mężem też mamy swoje życie i chcemy od niej odpocząć, a jak wnuka zobaczy raz na tydzień to też nic się nie stanie i jeżeli przyjdzie to nie otworzę jej drzwi. Oczywiście był foch, ale od tego momentu mamy spokój. Jeżeli brat się obrazi to trudno. Za jakiś czas mu przejdzie, a Ty w końcu będziesz miała spokój. Czasem trzeba być chamem i walczyć o swoje, bo inaczej każdy będzie mógł Ci wejść na głowę
To też podobna sytuacja.. dobrze że sobie poradziłaś z tym.
I bardzo dobrze, że masz swoją opinię na dany temat, jak komuś się nie podoba to trudno. Nie będziesz całe życie chodzić pod ich dyktando. Moja teściowa też próbowała mi mówić jak mam wychowywać syna, ale krótko jej powiedziałam, że to jest moje dziecko i dziękuję za wszystkie rady ale nie są mi potrzebne i że mnie ma nie pouczać, bo wychowanie jej dzieci pozostawia wiele do życzenia i też po tym mam spokój.
Ja podjęłam decyzje ze córka posyłam w tym roku do szkoły a skończyła w czerwcu 6 lat.
). Teraz mieli już grupę mieszana w przedszkolu 5 i 6 latków i nawet były sytuacje ze starszym dzieciom pomagała. Poprostu muszę podjąć kroki jakieś, nigdzie nie widzę żeby tak przebywały dzieci u kogoś jak u nas .. przecież sama powiedz że to jest męczące i aż do znudzenia. Każdy ma swój dom, swój ogród _ a mimo to najlepiej korzystać z wszystkiego od nas a potem obrócić się na pięcie mówiąc że musi iść po coś do domu i dzieci zostają . Ta cała sytuacja jest tak trudna.. i zarazem chora. Człowiek jest dobrego serca i musi mieć twarda dupę..
Ja oczywiście jeszcze nie podejmuję decyzji, ale chce zaczerpnąć opinii. Córka ma dopiero 2 lata i 5 miesięcy więc mam jeszcze spoooooro czasu. Zobaczę jak będzie się rozwijać itd. nie mówię jednoznacznie tak lub nie, ale patrząc na datę urodzenia (styczeń) to można porównać z dziećmi które urodziny się pod koniec roku i można twierdzić że one zostały puszczone do szkoły wcześniej, czyż nie? Z biegiem czasu nikt nie zwraca uwagi na datę urodzenia dziecka.Ja podjęłam decyzje ze córka posyłam w tym roku do szkoły a skończyła w czerwcu 6 lat.
Daje sobie świetnie rade jeśli chodzi o naukę, itd, ona bardzo chce isc do szkoły, choć przedszkole tez bardzo lubi. U mnie przeważyło to ze będzie szła ze swoją kuzynka- razem będą się wspierać, będą w jednej klasie. Tak za rok by szła sama. Wychowawczyni z przedszkola tez jest zdani ze może isc, sobie radzi i w przedszkolu by się nudziła (choć to ostatnie stwierdzenie niezbyt dobrze świadczy o wychowawczyni
Czy to dobra decyzja niestety czas pokaże, bo nie jestem w stanie wszystkiego przewidzieć. Ale może być tak ze gdybym jej nie posłała to tez bym żałowała.
A co by brat zrobił jakbyś któregoś razu Twoje dziecko zaprowadziła do brata na cały dzień?
Ja tego nie chce , oni i ich zachowanie przeraża mnie. Pewnie myślę że mogłaby tam zostać.. ale ja nie lubię gdy córka tam przebywa. Jest strasznie głośno, nikt dzieci ze tak powiem nie pilnuje, krzyki, głupie teksty, powiem szczerze to nie jest towarzystwo dla nas. Jeśli ojciec czy matka potrafią powiedzieć do 6- latki która o coś prosi "pocałuj mnie w dupę to ci dam" albo "a może być kupa"? . Ostatnio ich młodsza wręcz na środku drogi zrobiłaby kupę, jednak bratowa ją przegoniła i zrobiła na poboczu.. a mogła poprostu wziąć dziecko i na nocnik.. to dla nich nic takiego ale dla mnie wiele bo patrzy na to moja córka,a wiadomo że dzieci naśladują. Wkoncu zrobiła i bratowa woła starszą i jej koleżankę."zobaczcie jaką kupę zrobiła" a potem "przynoś mi chusteczki bo hulajnogę ci postawie w tej kupie". To jest dla mnie żenujące, uczyć dzieci takich zachowań i tekstow. Dlatego gdy nasza córka spędza długo czasu z nimi wtedy nie poznajemy jej. Głupie krzyki, nie może się wyciszyć i różne takie zachowania. Tamta mała praktycznie zaczyna dopiero coś po słowie mówić, kiedy to nasza mówi już po roczku.. wtedy to też łapie od niej głupie nawyki mowy, a brat czy bratowa nie uczą swojej , nie poprawiają gdy coś mówi w cały świat, nie zwracają uwagi gdy drze się jak wariatka, biega jak szalona,.wyrywa z rąk coś mojej córce , zachowanie karygodne. Ja staram się wiele przekazać, czasem jak grochem o ścianę ale kiedyś nie zarzuce sobie że nie starałam się .. a oni szukają głupich którzy nauczą im dzieci czegokolwiek..
Wg mnie tacy ludzie nie powinni mieć dzieci, bo sami mają mentalność pięciolatka. Powiem Ci, że to co piszesz jest straszne. Mój syn ma skończone półtora roku i też potrafi biegać i krzyczeć tylko, że my mężem reagujemy na to. Natomiast nie wyobrażam sobie żeby moje dziecko zrobiło kupę na środku drogi. I te teksty do dzieci...
