Ślubna sukienka

[Robrojka]

Po jakichś 2 latach od ślubu odsprzedałam ją kuzynce .

 

[izik_89]

Moja też wisi w szafie, swoje także przeszła :-) szkoda wyrzucić, a miejsce zajmuje.
Poczekam, aż córka będzie starsza i zobaczy suknię ślubną mamy- później pomyślę co dalej

 

[Kluliczek]

Moja leży gdzieś spakowana wraz z krawatką męża i welonem. Miała kiedyś odcisk buta dziecięcego na zadniej części, ale z czasem znikł. Wchodzę w nią jak się uprę, w jednych miejscach mam luzy w innych trudno się dopiąć, ot figura mi się zmieniła. Szyta na mnie, może kiedyś coś z nią zrobię, kto wie. Swoje przeszła, nie oszczędzałam jej, miałam się w niej dobrze czuć i bawić, więc i podpruta gdzieś jest chyba i koło od niej zgubiłam. Buty mam nadal chyba, niebieskie sandałkowate.
Komplet z cywilnego gdzieś jest, na pewno ostała się bluzka, choć może poplamiona, nie jestem pewna i garsonka.

Tak sobie myślę, że może jak wytrzymam z moim jeszcze trochę i uznamy, że nie mamy zamiaru zmieniać niczego to jakoś wykorzystam moją ślubną sukienkę i znowu poślubujemy sobie nawzajem. Dwa razy już za nami, po co się ograniczać .

 

[Verita]

wisi u tesciowej na strychu

 

[Funcja]

Ja swoją sprzedałam i w cale tak dużo nie straciłam na niej, szkoda mi było ale i tak by leżała w szafie i żółkła

 

[bredzelek]

Moja też okupuje szafę sentymentalna rzecz !!! Trochę muszę schudnąć żeby w nią wejść

 

[anka_d]

Moja sukienka była szyta w domu przez ciocię z zamiłowania krawcową. Dziesiątki metrów białego jedwabiu zostały potem przerobione na bluzki dla mnie i mojej mamy a z podszewki wyszły bardzo ładne obrusy na stół
Czasy to były ciężkie i nie było we za grosz sentymentalizmu ))

 

[agulek80]

Ja miałam wypożyczoną sukienkę, więc zaraz po ślubie i weselu oddałam ją do wypożyczalni :-)

 

[kapelutek]

A ja swoją sukienkę chciałam najpierw sprzedać, ale z mężem wyprowadzaliśmy się za granicę i oddałam swoja suknię do Caritas-u. Mam nadzieję, że komuś jeszcze się przydała :-)

 

[niezwyczajna]

kapelutek, bardzo ładny gest Moja suknia ślubna wisi w szafie. Może doczeka się jakiejś okrągłej rocznicy, gdy będziemy chcieli odnowić przysięgi