Ehhh, jest wiele takich osób kochana, które nie rozumieją.... My wróciliśmy z UK w maju 2019r. Już wtedy Staraliśmy się o dzidzie ponad półtorej roku, bezowocnie. Czerwiec lipiec sierpień to miesiące gdzie ogarnialiśmy dom, kaldliamy panele, malowali ściany, itp rzeczy. We wrześniu zrobiłam test ciążowy... Pozytywny. Miałam już umówiona rozmowę o pracę... Poszłam na rozmowę nic nie mówiąc, umowa podpisana z dniem 23 wrzesień na pół roku. 30 września poronilam.... Nikt w pracy nie wiedział... W szpitalu nie wzięłam l4, pracodawcy powiedziałam, że muszę wziąć bezpłatny urlop, sprawy rodzinne.. 3tyg po poronieniu zaszlam znów w ciążę... 2 listopada zrobiłam test, pozytywny. Kilka dni później zachorowałam. 39,7 gorączka. Lekarz, antybiotyki, l4. Ciąża się utrzymała. Już na L4 pozostałam do dnia porodu. Wtedy też wygasła moja umowa. Macierzyńskie wypłacał mi ZUS. Teraz zaszlam w ciążę w sumie na macierzyńskim ale w obecnej chwili jestem bezrobotna
i ostatnio usłyszałam, że zrobiłam sobie dziecko żeby mi ZUS płacił za siedzenie w domu. Raz, że po macierzyńskim z ZUS nie przysługuje nic więcej, dwa, że bardzo chcieliśmy drugiego dzidziusia, nie czuje się staro, broń Boże, ale mam 37lat więc patrząc ile zeszło że staraniem i strata pierwszej ciąży, przeanalizowaliśmy naszą sytuację finansową i stać nas na to, żebym siedziała z synkiem w domu, bez dochodu póki co. Wiem, że nieraz usłyszę jeszcze niemiłe słowa ale gdzieś to mam
nikt za mnie życia nie przeżyje a czymże jest ta praca? Niczym, dodatkiem tylko do życia. Mam cudownego synka, drugie bobo w drodze... A że przez pewien czas będziemy żyć na niższym poziomie niż dotychczas? Cóż... Są rzeczy ważne i ważniejsze! Pieniądze jeszcze się zdążymy dorobić a dzidziusia być może już nigdy nie mielibyśmy szansy