Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Niestety wielu lekarzy ciągle nie wierzy w immunologie i dlatego się na niej nie skupiają. Ja po 5 poronieniach robiam Cytokiny i subpopulacje limfocytów, dodatkowo nk w endometrium bo dopiero nowa prowadząca mi to zleciła. I wlasnie w tych nk u mnie był dopiero problem.
Straciłam dziecko w 5 mc ,2 lata temu,1 in vitro,1 podejście.Wada genetyczna,obrzęk płodu.Dlatego teraz chyba więcej mam obaw,niż za pierwszym podejściem,bo wtedy cieszyłam się wszystkim,a teraz zostawiam wszystko losowi,nie wiem co będzie.Wtedy myślałam,że wszystko powinno być ok,jak jestem w ciąży,to co może sie wydarzyć,my przebadani genetycznie,powinno być ok .A jednak życie ma pełno niespodzianek,i mimo wszystko mam tą nadzieję,że jednak może czeka na nas szczęście jeszcze.
A jak kochana twoja punkcja?Jak się czujesz?
Chciałam Ci jeszcze napisać coś od siebie, z mojego doświadczenia....że adopcja to może być coś cudownego co Was spotka.. widzę po Twoich wpisać że jesteś gotowa na to a nie każdy by był.. Ja znam adopcję z tej najlepszej możliwej strony. Moja mama była adoptowna jako malutkie dziecko przez najwspanialszych ludzi pod słońcem.. byli po 40tce jak ją adoptowali. Byli cudownymi ludźmi, dali jej i nam tyle miłości że dla mnie byli jak aniołowie. Mama w wieku 12 lat dowiedziała się że była adoptowana... Tak ich kochała że nigdy nikogo nie szukała, rodzicami byli całe życie dla niej tylko oni.. nawet jak odnalazło ją rodzeństwo i jak była już dorosła dowiedziała się gdzie mieszka jej biologiczna matka. Nic to nie zmieniło w jej i naszym życiu, nie spotkała się z bilogiczna matką, nie chciała, jej rodzice pomagali jej w kontakcie z bratem jak była młoda.. Moi dziadkowie byli dla nas najważniejsi i wychowali nas najlepiej jak można to sobie wyobrazić.. Jak słyszę o parach które chcą zaadoptować dziecko to w oczach mam moich cudownych dziadków i każdemu życzę aby takiej adopcji właśnie jak u nich doświadczyli... Bo wiem że może być różnie, tak samo relacje z biologicznymi dziećmi mogą być trudne.. Ale to co rodzice adopcyjni są w stanie dać dziecku które nie ma biologicznych rodziców to ciężko opisać słowami jaki to ma ogromny wpływ na życie adoptowanego dziecka... Niech dla Was to będzie cudowne doświadczenieDziewczyny, nowe wiadomości z frontu:
Jestem po operacji. Oprócz macicy zostało uszkodzone jelito. Zarówno macica jak i jelito zostało zszyte. Zabieg trwał 1,5h. Jutro będę wiedziała coś więcej. Mam cewnik i dren wiec mnie wszystko boli, a już mi zapowiedziały położne ze będę musiała wieczorem wstać. To już koniec przygody z in vitro, szkoda mojego zdrowia i pani dr z kliniki również potwierdziła ze przez szycie macicy jednak ryzyko niepowodzenia jeszcze bardziej wzrosło. Będę oczywiście zaglądać na forum bo bardzo się do Was przyzwyczaiłam
Pani dr z kliniki napisze mi list polecający do procedury adopcyjnejTrzymajcie kciuki aby po tej operacji wszystko było dobrze i żeby wszystko co planujemy nam się powiodło
bardzo mi przykro, nie dosc ze taka walka ze invitro to jeszcxe wada genetyczna
bedziesz badac teraz zarodki?
