Nie wiem w sumie, może był podatny? Bo to nawet bez kłótni poszło. Stopniowo stawiałam granice i w ciągu 1,5 roku doszliśmy do tego gdzie jesteśmy teraz. Czyli wystarczy jedno moje spojrzenie i mąż reaguje
Najpierw był lekki bunt, później sam się szybko orientował jak powiedział za dużo a później już się nauczył trzymania naszego życia osobno.
Ale to też tak wygląda jak jedziemy do mnie - ja też jakieś tam granice rodzince potrafię postawić i on też to widzi, że to nie jest "jednostronne", że ja tylko od niego wymagam.
My jeździmy do domów rodzinnych bardzo rzadko w związku z czym wiadomo, że ja nie mam z jego rodzicami takiej swobodnej relacji a on z moimi też nie. Ja ostatnio i tak stałam się trochę bardziej sobą i potrafię teściowi utrzeć nosa jak się wymądrza. Więc coraz bardziej samodzielna jestem w tej relacji ale potrzebuję żeby mąż stał za mną murem.
maleństwo rośnie, serduszko pieknie bije, krwiak coraz mniejszy wiec strasznie sie ciesze
