reklama
w ogóle tak nie myśl.... dlaczego gorsza? Walczysz o to żeby być zdrową i szczęśliwą dla swojego maluszka, to jest najważniejsze, nie karmienie cycem. Na butelce też sie wychowa.
Teraz tak się czujesz bo hormony spadają i jest sieczka, skłonność do płaczu ogromna, wiem bo sama to przerabiałam, ale spróbuj myśleć inaczej
Dużo zdrówka dla Ciebie i Maluszka
Dziękuję Ci za słowa otuchy, mam nadzieję ze to mi szybko przejdzie, wrócimy do domku i będzie lepiej ...
Dokładnie karmienie piersią nie jest najważniejsze! Różne są powody ze kobieta nie karmi i trudno. Ja np jestem wcześniakiem i mnie mama nie karmiła piersią i widzisz jakos wyrosłam
zapomniałam ze sama byłam wykarmiona na mm ...I zobacz co ze mnie wyrosło ...hihi , to wina mojej głowy i choroby ze zawsze musi się czegoś czepiać....ciągle umartwienia się o coś ...Dokładnie karmienie piersią nie jest najważniejsze! Różne są powody ze kobieta nie karmi i trudno. Ja np jestem wcześniakiem i mnie mama nie karmiła piersią i widzisz jakos wyrosłam
Są osoby które same nie chcą karmić i mie maja skrupolow więc nie czuj się winna
Masz rację, dla mnie to była ciężka decyzja ale wybrałam mniejsze zło ...
- Dołączył(a)
- 11 Marzec 2019
- Postów
- 1
Cześć dziewczyny. Jestem nowa. Zachorowałam na nerwice w październiku 2018. Doszłam do ściany i moje ciało i głowa odmówiły posłuszeństwa. Lęk opanował mnie zupełnie. Poszlam do psychiatry, dostałam sertagen na nerwice lękowa... Pierwsze tygodnie brania to był jakiś horror. Myślałam, że oszalalm na amen, nigdy się tak źle nie czułam ... ale po 3 tyg było lepiej. Od dwóch lat starliśmy się z mężem o drugie dziecko... i teraz kiedy zaczęłam się leczyć i odpuscilismy na jakiś czas... okazało się że jestem w ciąży. Zupełnie niespodziewanie... Tabsy odstawilam za radą lekarki zaraz na początku. Bałam się że wszystko wróci ale o dziwo do wczoraj czyli 3 miesiące było ok. Jestem w 12 tyg. Wczoraj wróciło kolatanie serca i taki wew. niepokój. Na szczęście nie mam natretnych myśli i tego mega lęku. Jednak ciągle o tym myślę i ten lęk przed lękiem mnie paraliżuje. Do tego ciągle mi niedobrze. Czytam wasze historie od początku ciąży i jakoś mi raźniej na duszy jak tu zaglądam bo świetnie sobie radzicie. Przycupnę tu na kilka mcy.
Mamakinia89
Aktywna w BB
- Dołączył(a)
- 14 Kwiecień 2019
- Postów
- 73
Damy radę☺ choć nie zawsze jest łatwo, nie mozna sie poddawać. U mnie wraca wewnętrzny spokój, mam nadzieję, że będzie juz tylko lepiej...
reklama
Moja mala nie potrafia ssac, ja plakalam razem z nia. Nie mialam tyle samozaparcia, zeby to przetrzymać i nie chcialam karmic jej piersia. Ma miesiac i jakos sobie na butelce radzimy. Wielkim plusem jest to, ze maz moze zawsze z nia zostac, pomoc mi i ja nakarmic. Nie wyobrazam sobie jak wiszenie na cycku wplyneloby na moja glowe. I tak juz po tym okropnym porodzie miałam nawrot lękow, ale przetrzymalam.