Milka, no cóż, i mnie tak samo. W domu remont, mąż praca i to on musi chodzić na zwolnienia, jak chorują (a już się zaczelo), wyprawki nie mam, bo się boję kupować, więc tyle co po starszych synach, a część zdążyłam pooddawac wcześniej. Trudno, w tej chwili najważniejsze jest, żeby doleżeć do rozsądnego terminu, potem będę się martwić o resztę - teraz mnie choroby starszaków martwią tylko...
reklama
Dziewczyny i znowu bum czerwone tzn takie różowe czue się jak przy okresie... Najlepsza reakcja lekarza: " no dobrze obserwujemy bo teraz nic pani zrobić nie możemy " kurcze nawet sprawdzić tętno co kolwiek żeby pacjeta uspokoic ... Ostatnio zglosilam bezpośrednio temu lekarzowi że znowu leci na czerwono i nawet pielęgniarek nie poinformował... Do swojego lekarza prowadzącego mam zaufanie ale do reszty nie...
Niech ten czas szybciej leci żebym mogła z dzieciaczkami wrócić do domu...
Jula wogole się nie dziwię że się przyjmujesz , jednak jak jest mama to choroba szybciej mija...
Niech ten czas szybciej leci żebym mogła z dzieciaczkami wrócić do domu...
Jula wogole się nie dziwię że się przyjmujesz , jednak jak jest mama to choroba szybciej mija...
Marluna, co prawda nie wiem czy jestem doświadczoną mamą, bo moje maluchy dopiero skończą trzy miesiące, ale też napiszę coś od siebie
Poradzisz sobie na pewno i nie daj sobie wmówić, że opieka nad bliźniakami to jest coś strasznego, niewykonalnego i mrożącego krew w żyłach. Bywa ciężko, to prawda, jest to organizacyjne wyzwanie, jest się czasem wykończonym kiedy trzeba samemu ogarnąć dwójkę rozpłakanych dzieci, ale mam wrażenie, że z jednym egzemplarzem też bywa różnie. Od razu zaznaczę, że miałam o tyle szczęście, że moje dzieci urodziły się w 36 tygodniu, nie spędziły ani chwili w inkubatorze, po 5 dniach byliśmy w domu, a ja bardzo szybko doszłam do siebie po cięciu, więc to bardzo ułatwiło start wspólnego funkcjonowania.
Mój mąż był z nami przez dwa miesiące (nauczyciel, a rodziłam na początku wakacji), teraz normalnie pracuje w tym przez dwa dni nie ma go od wczesnego rana do 22. Nie ukrywam, że te dni są najgorsze, więc pilnuję, żeby zawsze mieć wtedy gotowy obiad tylko do odgrzania, zrobione zakupy. Jeśli jest ładna pogoda to staram się iść na dłuższy niż zwykle spacer, zawsze wtedy czas szybciej płynie.
Któraś dziewczyna pisała o w miarę stałym schemacie dnia, u nas się to też sprawdza. Wiadomo, że jeśli chodzi o karmienie, czy spacery to trzeba być elastycznym, ale już na przykład stała pora kąpieli i powtarzający się "rytuał" kąpiel-karmienie-łóżeczko sprawiło, że na razie maluchy nie mają problemu z samodzielnym zasypianiem. Natomiast samo wypracowanie takiej rutyny nam też zajęło kilka dobrych tygodni, rozpoznanie potrzeb dzieci, nauczenie się jak odpowiednio reagować na ich płacz.
Jeśli chodzi o karmienie - ja karmię teraz wyłącznie piersią, ale dopiero jak skończyli dwa miesiące udało się wyeliminować dokarmianie mm. Gdybym nie dała rady karmić piersią też nie byłoby problemu. Tutaj chyba trzeba słuchać własnej intuicji, nic na siłę. I nie słuchać nikogo, kto uważa, że ma monopol na wiedzę co jest lepsze, co jest gorsze. Ja wiem, że bez wsparcia męża nie dałabym rady i nie chodzi mi nawet o jakieś jego motywujące słowa czy coś, ale o to, że był, podawał wodę, robił jedzenie, sprzątał wtedy, kiedy ja siedziałam z dzieckiem przy piersi. No i wstawał w nocy, przewijał, podawał. Teraz chłopcy mają 3 miesiące, jedzą w dzień co 2-3h chyba, że mają dłuższą drzemkę, w nocy mamy minimum dwie pobudki. Czy podejmować ryzyko kp, to już musisz zadecydować sama - na moim przykładzie widać, że nie jest to niewykonalne.
Na trudniejsze momenty polecam chustę. U mnie często jest tak, że jak jedno dziecko płacze, to drugi egzemplarz jest spokojny, więc wtedy wiążę tego nieszczęśliwego i zazwyczaj się ładnie uspokaja, a wręcz przysypia.
Jeśli płaczą we dwójkę, to już nie jest tak wesoło, ale w większości przypadków ten płacz ma jakiś powód. Więc o ile to nie kolka, to wystarczy zlokalizować powód i jest szansa, że sytuacja się poprawi
Gorzej, jeśli dwa maluchy na raz po prostu chcą być na rękach, albo mają ciężkie chwile po szczepieniu albo skok, no to niestety trzeba jakoś nimi żonglować i wtedy faktycznie nie ma czasu absolutnie na nic. Ale to się naprawdę nie zdarza bez przerwy. Co do niani - ja cały czas o tym myślę, ale póki daję radę sama to odkładam tę decyzję, przede wszystkim ze względów finansowych. Zastanawiałam się też w pewnym momencie nad kimś, kto pomógłby w sprzątaniu, zakupach itp., ale potem nagle chłopcy zaczęli lepiej spać a ja lepiej ogarniać takie kwestie i temat upadł.
Do pracy planuję wrócić po urlopie macierzyńskim plus zaległym wypoczynkowym.
Mocno trzymam kciuki za Was i nie poddawaj się żadnym czarnym myślom
Milka to sie upomnij o te sterydy! Spytaj czemu nie podają. Tu lekarze sami z siebie niewiele mówią, ale jak spytam, to już nie mają wyjścia, chociaż czasem odsyłają do wyższej instancji, bo nie wiedzą sami.
Trzymam kciuki za Ciebie mocno.
Trzymam kciuki za Ciebie mocno.
Marluna - dasz rade, bo nie będziesz miała wyjśćia. Taka prawda. To, ze taraz czuejsz się jak flak to nie znaczy, ze po porodzie nie będizesz smigac jak torpeda. Ja tak mialam. W ciazy lezalam praktycznie od 12tc wiec miesnie mi prawie zanikly, kondycji zero a jak tylko dali mi dzieci dobe po cc to latalam jak fryga od jedego do drugiego
Sytuacji z mezem nie zazdroszcze. Ja na swojego zawsze moglam liczyc i to mi duzo sily dodawalo a w krytycznych momentach kiedy nerwy mi przy dzieciach puszczaly on przejmował pałeczke i ja moglam isc do drugiego pokoju trochę ochlonac. Moje dzieci byly mega wymagajace - kolki, reflusky. Darli sie non stop od bialego rana (pobudki od 4:30) do nocy. Noce nieprzespane do 2 roku zycia, jak budizli sie 3x to bylo wielke swieto i czulam sie bardzo wyspana. Niestety w wiekszosci przypadkow w nocy budzili sie kilkanascie razy! Ok 3msc krew z nosa mi leciala z przemeczenia i jakby ktos mnie zapytał jak mam na imie to bym musiala sie dlugo skupic, zeby dobrze odpowiedziec Ale bylo minelo. Zreszta, nie kazde dzieci takie są. Potwierdzam to co pisaly dziewczny -grunt do dobra organizacja, staly schemat dnia, a pozniej kiedy dzieci sa wieksze to nie dac sobie na glowe wejsc, miesc zasady i konsekwentnie ich przestrzegać.
Powrot do pracy - ja wrocilam do pracy jak chlopcy mieli 15msc. powiem ci, ze nawet sie cieszylam. W rpacy mam zapie....l ale nikt mie nie beczy nad uchem caly dzien. Dziecmi opiekuja sie dziadkowie. Super sprawa. Mysle ze nianka to dobry pomysl, lepszy od zlobka, bo przynajniej choroby ominiesz. a jak w zlobku zaczna ci chorowac to ty bedzeisz musiala zwolnienie brac i moze byc tak, ze wiecej cie nie bedzie w pracy.
Jestu tu duzo matek ok. 40. Ja rodzialm majac 32. Pozno to wszystko jak na pierwsze dzieci. Sil juz tak nie ma i cierpliwosci Ale z mojego doswiadczenia to oby pierwszy rok przezyz a potem to juz z gorki
Sytuacji z mezem nie zazdroszcze. Ja na swojego zawsze moglam liczyc i to mi duzo sily dodawalo a w krytycznych momentach kiedy nerwy mi przy dzieciach puszczaly on przejmował pałeczke i ja moglam isc do drugiego pokoju trochę ochlonac. Moje dzieci byly mega wymagajace - kolki, reflusky. Darli sie non stop od bialego rana (pobudki od 4:30) do nocy. Noce nieprzespane do 2 roku zycia, jak budizli sie 3x to bylo wielke swieto i czulam sie bardzo wyspana. Niestety w wiekszosci przypadkow w nocy budzili sie kilkanascie razy! Ok 3msc krew z nosa mi leciala z przemeczenia i jakby ktos mnie zapytał jak mam na imie to bym musiala sie dlugo skupic, zeby dobrze odpowiedziec
Ale bylo minelo. Zreszta, nie kazde dzieci takie są. Potwierdzam to co pisaly dziewczny -grunt do dobra organizacja, staly schemat dnia, a pozniej kiedy dzieci sa wieksze to nie dac sobie na glowe wejsc, miesc zasady i konsekwentnie ich przestrzegać.Powrot do pracy - ja wrocilam do pracy jak chlopcy mieli 15msc. powiem ci, ze nawet sie cieszylam. W rpacy mam zapie....l ale nikt mie nie beczy nad uchem caly dzien. Dziecmi opiekuja sie dziadkowie. Super sprawa. Mysle ze nianka to dobry pomysl, lepszy od zlobka, bo przynajniej choroby ominiesz. a jak w zlobku zaczna ci chorowac to ty bedzeisz musiala zwolnienie brac i moze byc tak, ze wiecej cie nie bedzie w pracy.
Jestu tu duzo matek ok. 40. Ja rodzialm majac 32. Pozno to wszystko jak na pierwsze dzieci. Sil juz tak nie ma i cierpliwosci
Ale z mojego doswiadczenia to oby pierwszy rok przezyz a potem to juz z gorkiMiałam USG wszystko ok . serduszka bija, wody u jednego ok u drugiego w miarę. Waga 950 i 650 . tak jak było prawie dwa tygodnie różnicy między nimi. Krwawienie z szyjki.
Ogólnie to nie wiedzą co że mną zrobić czy już podać sterydy czy jeszcze nie, wspominali o jakimś antybiotyku .
Od przyjścia do szpitala 6 tyg prawie ciągłego lezenia, zajadania słodyczy , prawie nic nie przytylam. Na to wygląda że w 26 tyg jeszcze nic nie przytylam w ciąży.... Na początku spadlam z wagi prawie 6 kg a teraz tylko jakieś 3 nadrobilam....
Ogólnie to nie wiedzą co że mną zrobić czy już podać sterydy czy jeszcze nie, wspominali o jakimś antybiotyku .
Od przyjścia do szpitala 6 tyg prawie ciągłego lezenia, zajadania słodyczy , prawie nic nie przytylam. Na to wygląda że w 26 tyg jeszcze nic nie przytylam w ciąży.... Na początku spadlam z wagi prawie 6 kg a teraz tylko jakieś 3 nadrobilam....
Milka zarzadaj sterydów na rozwój płucek. W jakim ty szpitalu leżysz że tak cię traktują? Ja gdy leżałam z blizniakami na Ujastku w Krakwie to skakali wszyscy koło mnie. 2x miałam sterydy podawane. Raz w 24 tyg a drugi w 26 tyg. Moje dzieciaki ur sie w 26 tyg z wagą 850g i 700g w chwili obecnej w ogóle nie widać po nich że to skrajne wcześniaki.
reklama