Kalina, ta niemoc poznieczuleniowa i niemoznośc panowania nad swoim ciałem mi tez przeszkadzala, ale tak naprawde większośc czasu przesypiasz, albo myslisz zupełnie o czymś innym, a nie o tym, żę nóg nie czujesz. Zresztą to wszystko tak szybko sie dzieje i jestes tak podekscytowana, że nawet o tym nie myslisz :-)
Dokładnie tak. Ja pisałam o wrażeniach zaraz po podaniu znieczulenia. Potem spałam sobie wiele godzin a jak nie spałam to myślałam tylko o dziecku i o tym, ze wszystko OK. Czucie w kończynach tak naprawdę szybko powraca. Nie pamiętam dokładnie po jakim czasie. Kilka godzin chyba...
Kalina
Znieczulenie zewnątrzoponowe i podpajęcze to nie to samo. Wkleję kilka informacji wprawdzie z Przeglądu Urologicznego ale te właśnie znieczulenia opisują:
Znieczulenie zewnątrzoponowe i znieczulenie podpajęczynówkowe są do siebie podobne ze względu na podstawy anatomiczne, miejsce działania analgetyku, szczegóły techniczne i następstwa fizjologiczne. Co prawda znieczulenie zewnątrzoponowe nie dorównuje jakością znieczuleniu podpajęczynówkowemu, przewyższa je jednak wielostronnością zastosowania. Może być bowiem wykorzystane nie tylko do przeprowadzenia zabiegu operacyjnego w dolnej połowie ciała, ale zważywszy na możliwość wprowadzenia wprowadzenia cewnika do przestrzeni zewnątrzoponowej także do analgezji porodu, leczenia bólu, w tym bólu pooperacyjnego, jak również bólu przewlekłego - nowotworowego i niedokrwiennego kończyn dolnych oraz do leczenia oparzeń i odmrożeń [2, 3, 4].
Znieczulenie zewnątrzoponowe (epiduralne, nadoponowe) polega na przerwaniu przewodnictwa nerwowego poprzez podanie środka analgezji przewodowej do przestrzeni zewnątrzoponowej zawartej pomiędzy blaszkami opony twardej, rozciągającej się od otworu potylicznego do więzadła krzyżowo-guzicznego. Szerokość jej zmienia się w zależności od odcinka kręgosłupa i największa (5 mm) jest w odcinku lędźwiowym, toteż najczęściej w tym odcinku wykonuje się nakłucie.
Znieczulenie podpajęczynówkowe (rdzeniowe) uzyskuje się przez podanie środka analgezji przewodowej do przestrzeni płynowej (płynu mózgowo-rdzeniowego) zawartej pomiędzy oponą twardą i oponą miękką. Efekt w postaci blokady czuciowej, ruchowej i współczulnej uzyskuje się na drodze bezpośredniego działania środka analgezji przewodowej na rdzeń kręgowy.
Znieczulenie zewnątrzoponowe, podobnie jak znieczulenie rdzeniowe, jest metodą znieczulenia, którego centrum działania jest rdzeń kręgowy i korzenie nerwów rdzeniowych. Obie metody są podobne pod względem podstaw anatomicznych, miejsca działania analgetyku oraz fizjologicznych następstw i szczegółów technicznych. Kolejność blokady jest w obu metodach identyczna. Różnice dotyczą jedynie czasu wystąpienia i trwania blokady oraz jakości znieczulenia.
W znieczuleniu podpajęczynówkowym blokada rozpoczyna się szybciej (10 minut) i jest zwykle wyraźnie zaznaczona, zaś w znieczuleniu zewnątrzoponowym lek analgetyczny zaczyna działać po znacznie dłuższym czasie (20-30 minut), co jest szczególnie istotne dla chorego. Ponadto czynności ruchowe nie zawsze zostają w pełni wyłączone, co może utrudniać pracę chirurgowi. Pośrednie skutki blokady zewnątrzoponowej odpowiadają zasadniczo skutkom znieczulenia rdzeniowego. Istotne różnice dotyczą jedynie ogólnego działania leków analgetycznych. O ile w znieczuleniu rdzeniowym bezpośrednie działanie toksyczne leku praktycznie nie występuje, o tyle w znieczuleniu zewnątrzoponowym jest ono różne.
Przegląd Urologiczny - Przydatność znieczulenia dokanałowegow postępowaniu śród- i okołooperacyjnymu chorych poddanych zabiegom urologicznym
http://www.oaa-anaes.ac.uk/assets/_...hers/CS_leaflets/cs_polish_withpics_03.03.pdf