Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Hej witamy kolejną osobę która walczy o największe szczęście w życiu czyli bobaskaHejja niesmialo się przywitam na początku września mamy pierwsza wizyte w klinice..w sierpniu badanie kariotypu..za nami jedna ciąża poronienie zatrzymanie w 9 tyg w maju zeszłego roku a w lutym biochemiczna...brak ciąży nawet po stymulacji także szukamy innego rozwiązania..
powodzenia !!!! 
Hej! To byłam ja!Super, rośnijcie zdrowo
No to jestem ciekawa jak to będzie u nas... Ale trzeba myśleć pozytywnie.
Ktoś pisał, że będzie ostatni z wątku - więc teraz to chyba będę JA( a tak nie lubię czekać
)
Super, że jesteś! Ja też mam początek drogi. W poniedziałek idę na operację. A 2.08 mam ponowną kwalifikacje 
W poniedziałek
ma mi wtedy wypisać badania do zrobienia.O retyDziękuję za przyjęcie
miałaś co czytać od początku 
No hejHej! To byłam ja!
zapewne zaleci badania, po badaniach znów kontrolę, mąż bardzo chce spróbować biopsji i ciekawa jestem ile na tym czasu stracimy... tym bardziej, że w sierpniu musi wrócić do pracy chociaż na 3 tygodnie bo pracuje zza granicą 
za dużo stresu chyba i nerwów i potem człowiekowi wali 
Emocje, stres, łzy, nerwy niestety będą się przeplatały przez ten proces i są jak najbardziej zrozumiałeNo hej
My dopiero w środę androloga mamy w sumie mąż ma
A dzisiaj to mam taki dzień płaczu, że ojezuuu , sama nie wiem co ze mną jest grane
@Cywil87 witamy cię
Też czytałam od początku do 30 strony a potem co dwie
i to był chyba mój czas na upust emocji 
No tym bardziej, że u nas sprawa z nasieniem to świeża sprawa bo miesiąc temu dowiedzieliśmy się, że jest jak jest... Gdzie nikt by nie przypuszczał, że na nas trafić może taki psikus.Emocje, stres, łzy, nerwy niestety będą się przeplatały przez ten proces i są jak najbardziej zrozumiałe
Ja od początku stymulacji przez cały ten proces ani razu nie płakałam, ale w nocy z wtorku na środę wypłakałam chyba całą wannę łez, nie mogłam się opanować i opamiętać, a myśl że jestem sama nie pomagała mi (partner jest za granicą-próbował mnie przez tel uspokoić ale to nie pomagało),a dodatkowo zostawiłam psa samego w domu więc musiałam organizować jeszcze opiekę dla pieska, całe szczęście że leżałam sama na sali to mogłam płakać ile potrzebowałam, ale jak rano zobaczyłam się w lustrze to nie mogłam oczu otworzyć
i teraz czekam jeszcze na @ jak na zbawienie, kiedy mnie przywita Najgorsze jest to że ta sytuacja z tego tygodnia tak mi zryła myślenie, że każdy nawet niewielki ból w podbrzuszu odrazu mnie stawia na nogi, a każde pójście do wc sprawia że boję się spojrzeć czy aby na pewno znowu nie zobaczę plamienia lub krwawienia
krwiak był i już go nie ma i nie będzie żadnego plamienia.Teraz mam wizytę u swojego lekarza w klinice 8.08, on zakańcza leczenie i daje mi dokumenty, a następną wizytę mam 19.08 u ginekologa już w swojej miejscowości (wybrałam Panią ordynator która mnie badała w szpitalu). O ile nic po drodze się nie wydarzy - ale takiej opcji staram się nie dopuszczać do myśleniaNo tym bardziej, że u nas sprawa z nasieniem to świeża sprawa bo miesiąc temu dowiedzieliśmy się, że jest jak jest... Gdzie nikt by nie przypuszczał, że na nas trafić może taki psikus.
I jeszcze tydzień temu miałam wizyte u gina 26dc wtedy miałam i cykl bezowulacyjny - gdzie przeważnie badałam sobie proga i wskazywało na owu, a w tym cyklu nie... Więc tu chyba stres też mi zadziałał
Nie martw się , wszystko będzie dobrze
Kiedy masz następną wizyte?
