A to jakim cudem?
reklama
Jak to ?? Dlatego że zdecydowalas się na badanie ?
@msmisia @Avanza
Tak. W ogromnym skrócie uznały (a raczej jedną z nich, ale.wcisnela swoją.teorie innym) amnio za równoznaczna z aborcja.Ich zdaniem nikt nie robi takich badań jak się nie chce pozbyć dziecka.
I to tylko podkładka , żeby zrobić skrobankę...
Także opadły mi ręce, nogi i cycki.
1.Uwazam, że przede wszystkim nie podjęłam żadnej decyzji, bo nie chciałam jej podejmować nie mając wyniku.Nie chciałam sobie wkręcać najgorszego, ani robić nadmiernej nadziei.
2. Uważam, że decyzja o tym co dalej, powinna być decyzja rodziców, a nie dalszej rodziny czy znajomych z bo wątpię, aby ktokolwiek z nich zechciał odciążyć rodzicow na jeden dzień i zająć się chorym dzieckiem. Każda kobieta ma inną sytuację rodzinna, materialna i inna odporność psychiczną.Ojciec także. Są też różne sytuacje medyczne i różne rokowania.
3. Przez ten miesiąc miałam okazję odbyć ileś rozmów z osobami, które zdecydowały się na urodzenie dziecka z niepełnosprawnością (głównie ZD) ale również z dziewczynami, które terminowaly i uważam, że nikt nie ma.prawa oceniać kobiety w takiej sytuacji. Tobjej życie i wybór też musi być jej.
A ja coz. Gdy w końcu jedna z nich "pękła" i powiedziała o co chodzi (wcześniej nie odbierały, odrzucały połączenia, spotkane na mieście wręcz uciekały itd) po prostu życzyłam wszystkiego dobrego i oby nie musiały być w takiej sytuacji, a jeśli.jakims cudem będą to aby miały wsparcie od rodziny i przyjaciół .Numery skasowałam (bym.sie nie pomyliła i aby nie korciło) a na ulicy mówię "Dzień dobry" i idę dalej.
Bo coz innego mi pozostało?
Czuje żal, bo nawet nie przyszło mi do głowy, że ktoś może tak zareagowac...Ale jednocześnie coś we mnie peklo i nie umialabym z nimi rozmawiać jak dawniej i wolę nie mieć kontaktu wcale.
Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie i jest to tak prawdziwe...
Tak. W ogromnym skrócie uznały (a raczej jedną z nich, ale.wcisnela swoją.teorie innym) amnio za równoznaczna z aborcja.Ich zdaniem nikt nie robi takich badań jak się nie chce pozbyć dziecka.
I to tylko podkładka , żeby zrobić skrobankę...
Także opadły mi ręce, nogi i cycki.
1.Uwazam, że przede wszystkim nie podjęłam żadnej decyzji, bo nie chciałam jej podejmować nie mając wyniku.Nie chciałam sobie wkręcać najgorszego, ani robić nadmiernej nadziei.
2. Uważam, że decyzja o tym co dalej, powinna być decyzja rodziców, a nie dalszej rodziny czy znajomych z bo wątpię, aby ktokolwiek z nich zechciał odciążyć rodzicow na jeden dzień i zająć się chorym dzieckiem. Każda kobieta ma inną sytuację rodzinna, materialna i inna odporność psychiczną.Ojciec także. Są też różne sytuacje medyczne i różne rokowania.
3. Przez ten miesiąc miałam okazję odbyć ileś rozmów z osobami, które zdecydowały się na urodzenie dziecka z niepełnosprawnością (głównie ZD) ale również z dziewczynami, które terminowaly i uważam, że nikt nie ma.prawa oceniać kobiety w takiej sytuacji. Tobjej życie i wybór też musi być jej.
A ja coz. Gdy w końcu jedna z nich "pękła" i powiedziała o co chodzi (wcześniej nie odbierały, odrzucały połączenia, spotkane na mieście wręcz uciekały itd) po prostu życzyłam wszystkiego dobrego i oby nie musiały być w takiej sytuacji, a jeśli.jakims cudem będą to aby miały wsparcie od rodziny i przyjaciół .Numery skasowałam (bym.sie nie pomyliła i aby nie korciło) a na ulicy mówię "Dzień dobry" i idę dalej.
Bo coz innego mi pozostało?
Czuje żal, bo nawet nie przyszło mi do głowy, że ktoś może tak zareagowac...Ale jednocześnie coś we mnie peklo i nie umialabym z nimi rozmawiać jak dawniej i wolę nie mieć kontaktu wcale.
Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie i jest to tak prawdziwe...
Kaśka 1983
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 24 Kwiecień 2009
- Postów
- 568
Mi lekarz też powiedział, że nie ma sensu robić nifty ... więc nie brałam pod uwagę.
Co do samej amniopunkcji, mnie nikt nie oceniał i każdy wspierał. Moi rodzice nie byli zachwyceni uważali, że to jakieś wymysły ale starali się mi pomóc, zabrali starszego syna na 3 dni do siebie.
Co do samej aborcji. Wiadomo z punktu widzenia osoby wierzącej jest to niedopuszczalne i żaden powód nie tłumaczy decyzji o terminacji. Nie każdy jest wierzący i nie można mu wtłaczać swojego punktu widzenia. Ja w pierwszej chwili gdy USG wyszło źle byłam załamana. Drugie niepełnosprawne dziecko, sytuacja jak z złego snu. Oczywiście miałam nadzieje, że będzie dobrze ale przygotowałam się na najgorsze. Po wynikach amniopunkcji do końca się martwiłam. Bo mój syn chodzi do szkoły specjalnej i wiem, że liczba dzieci z ZD czy innym to niewielka liczba przypadków. Większość to autyści lub dzieci których, uszkodzenia są wynikiem porodu. Skala problemu jest bardzo duża.
Co do samej amniopunkcji, mnie nikt nie oceniał i każdy wspierał. Moi rodzice nie byli zachwyceni uważali, że to jakieś wymysły ale starali się mi pomóc, zabrali starszego syna na 3 dni do siebie.
Co do samej aborcji. Wiadomo z punktu widzenia osoby wierzącej jest to niedopuszczalne i żaden powód nie tłumaczy decyzji o terminacji. Nie każdy jest wierzący i nie można mu wtłaczać swojego punktu widzenia. Ja w pierwszej chwili gdy USG wyszło źle byłam załamana. Drugie niepełnosprawne dziecko, sytuacja jak z złego snu. Oczywiście miałam nadzieje, że będzie dobrze ale przygotowałam się na najgorsze. Po wynikach amniopunkcji do końca się martwiłam. Bo mój syn chodzi do szkoły specjalnej i wiem, że liczba dzieci z ZD czy innym to niewielka liczba przypadków. Większość to autyści lub dzieci których, uszkodzenia są wynikiem porodu. Skala problemu jest bardzo duża.
Jestem w szoku, jak można do tego tak podejść... Ignorancja, niewiedza, brak empatii? Tak jak piszesz, decyzja jest osobista, ja aborcji nie biorę i nie brałam pod uwagę, ale uważam, że to kwestia osobistego wyboru i nie można nikomu niczego narzucać.
Między innymi ze względu na takie sytuacje nigdy nie spieszę się, by informować o ciąży. Oczywiście rodzice, rodzeństwo dowiadywali się szybciej, ale dalszej rodzinie nie chciałam nigdy zbyt szybko obwieszczac takich informacji. Niestety rodzinę mam dość dociekliwa i jakiekolwiek nie spozywanie alkoholu na spotkaniach rodzinnych od razu wiąże się z sugestiami. Ze znajomymi, przyjaciółmi nie mam tego problemu - sama zdecydowałam kiedy powiem o ciąży, o złych wynikach wie tylko jedna kuzynka i najbliższa przyjaciółka i wiem, że mam w nich wsparcie. Choć sądzę, że pozostałe tez by mnie wspierały, ale jakoś nie miałam chęci dzielić się tym z wieloma osobami... Może jak juz będę znała wyniki, to wspomnę, co przechodziłam, ale póki co do szczęścia nie jest mi to potrzebne.
Szkoda, że ludzie zawsze wiedzą swoje...
ola-ska
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 4 Kwiecień 2018
- Postów
- 175
To niesamowite jak ludzie są bezmyślni... ręce opadają.
Z drugiej strony lepiej wiedzieć kto jest przyjacielem a kto jest tylko do balangi.
Takich „ przyjaciół” tez bym nie potrzebowała- teraz Shaer masz świadomość kogo warto mieć przy sobie s kogo można sobie darować
Ja powiedziałam o amnio moim rodzicom i teściowej bez szczegolow, tylko ze idę na badania i ze „ bywało lepiej”
Dwie koleżanki tez miały skrawki info . Nie chciałam żadnych rad
A amnio robiłam choć bałam się i decyzje zostawiałam na po wynikach, bo mąż raczej był za terminacja a ja nie. Ale nie wiem jaka byłaby ostateczna decyzja i nie chciałam takich gadek które by mi nie pomogły.
Z tego samego powodu uważam ze sejm tez nie powinien podejmować decyzji za kobiety i ich najbliższych- niech każdy robi zgodnie ze swoim sumieniem i poczuciem co będzie dobre dla ich rodziny.
Dziewczyny, myśle ze te osoby co tak łatwo osad wydają nie myślą nad tym co tak naprawdę by zrobiły w takiej sytuacji bo tyle nas znamy ile nas sprawdzono.
Trzymajcie się pogodnie weekendowo i głowa do góry! Nasze życie w naszych nie cudzych rękach!
Z drugiej strony lepiej wiedzieć kto jest przyjacielem a kto jest tylko do balangi.
Takich „ przyjaciół” tez bym nie potrzebowała- teraz Shaer masz świadomość kogo warto mieć przy sobie s kogo można sobie darować
Ja powiedziałam o amnio moim rodzicom i teściowej bez szczegolow, tylko ze idę na badania i ze „ bywało lepiej”
Dwie koleżanki tez miały skrawki info . Nie chciałam żadnych rad
A amnio robiłam choć bałam się i decyzje zostawiałam na po wynikach, bo mąż raczej był za terminacja a ja nie. Ale nie wiem jaka byłaby ostateczna decyzja i nie chciałam takich gadek które by mi nie pomogły.
Z tego samego powodu uważam ze sejm tez nie powinien podejmować decyzji za kobiety i ich najbliższych- niech każdy robi zgodnie ze swoim sumieniem i poczuciem co będzie dobre dla ich rodziny.
Dziewczyny, myśle ze te osoby co tak łatwo osad wydają nie myślą nad tym co tak naprawdę by zrobiły w takiej sytuacji bo tyle nas znamy ile nas sprawdzono.
Trzymajcie się pogodnie weekendowo i głowa do góry! Nasze życie w naszych nie cudzych rękach!
U mnie rodzina (ojciec ze swoją panna, mama i teściowie) nie wiedzieli, że mam amniopunkcje i nie mam zamiaru im mówić.
Moja mama jest czarnowidzka i jest depresyjna, na wieść o ciąży zareagowała tak (zresztą.o.kazdej) że odechciało mi się mówić jej cokolwiek.
Z koleżanek wiedziała w sumie jedna ale rozgadala.Ale może to i lepiej...
Moja mama jest czarnowidzka i jest depresyjna, na wieść o ciąży zareagowała tak (zresztą.o.kazdej) że odechciało mi się mówić jej cokolwiek.
Z koleżanek wiedziała w sumie jedna ale rozgadala.Ale może to i lepiej...
U nas decyzja o amnio była wspólna, moja i męża. Maz sam mi nawet odradzal Nifty, powiedział "znam Cię, i tak wiem że Nifty Cię nie przekona bo to prawdopodobiensteo i tak będziesz chciała zrobić amnio więc tylko szkoda czasu i każdy", no i miał rację bo już miałam dość kolejnyvh badań przesiewowych. O wiedzieli tylko moi rodzice i szefowa, bo brałam dłuższe L4.
Nienawidzę ludzi którzy mają czelność oceniać innych także @Shaer współczuję bo zamiast wsparcia zostałaś odrzucona i oceniona
Nienawidzę ludzi którzy mają czelność oceniać innych także @Shaer współczuję bo zamiast wsparcia zostałaś odrzucona i oceniona
@Czarnuszka
Zaciekawiona BB
- Dołączył(a)
- 9 Czerwiec 2018
- Postów
- 48
Hej dziewczyny!
Poszukuje dobrej kliniki w Lublinie do zrobienia amniopunkcji. Moze ktoś cos doradzi ...
dzięki
Poszukuje dobrej kliniki w Lublinie do zrobienia amniopunkcji. Moze ktoś cos doradzi ...
dzięki
reklama
Racja, złe wieści tez spowodowały, że jakos nie miałam ochoty z nikim o tym rozmawiać, nawet nie o złych wynikach tylko, a nawet o ciąży w ogóle.
Po amnio trochę mi to uczucie odpuscilo, bo wiem, że zabieg poszedł dobrze, a wyniki które otrzymam będą pewne. Tez bym się nie uspokoiła robiąc nifty i wiedząc że i tak może się pomylić.
Po amnio trochę mi to uczucie odpuscilo, bo wiem, że zabieg poszedł dobrze, a wyniki które otrzymam będą pewne. Tez bym się nie uspokoiła robiąc nifty i wiedząc że i tak może się pomylić.
