Musi być dobrze
a w razie co, No cóż, natura wie co robi, my się staraliśmy tak porządnie przez dwa cykle, pierwszy cykl biochemiczna, od października ogólnie przestaliśmy się zabezpieczać ale mieliśmy takie właśnie będzie co będzie, No i były 3 biochemiczne, wiec od października do tej ciąży zaliczyłam 4 biochemiczne, trzeba zaufać matce naturze, ona wie co robi
jestem ogólnie dobrej myśli i staram się nie stresować, ale nie jest tomproste gdy ma się na głowie i prawie 5 letnie dziecko, prace, zwierzęta, problemy związane z moją mamą, jest bardzo ciężko chora i w sumie co chwile wysłuchuje problemów mojego taty z tym związanych albo z jego pracą... chciała bym pójść już na L4 to chociaż zejdzie mi stres związany z pracą... właśnie udało mi się zajść w ciaze w cyklu jak zamknęli przedszkola na 3 tygodnie i byłam wtedy na urlopie opiekuńczym, chociaż uwielbiam swoją prace to jednak dostarcza mi najwiecej stresu... ale tak już chyba bywa w agencjach reklamowych...
Pamiętam że długo się o to kłóciliśmy aż kiedy w końcu się zgodził to obydwie ciąże niestety zakończyły się przed 10tc. Za to mój obecny mąż od początku chciał mieć dziecko bo ma już córkę z poprzedniego związku i bardzo chciałby mieć synka. I mimo że było mi ogromnie szkoda poprzednich ciąż które nie dotrwały nawet do 2 trym to dzisiaj myślę że może faktycznie lepiej dla mnie że będę dzielić rodzicielstwo z kimś dojrzałym i z kimś kto autentycznie będzie się tym cieszył bo myślę że mój ex nie był do końca gotowy, miałam wrażenie że poczuł ulgę po drugim poronieniu.
najważniejsze żeby się nie stresować bo dzidzia wszystko czuję. Ja strasznie się bałam ze jak ajde w ciążę po poronieniu to będę dzień w dzień płakać i drżeć żeby się udało. W ciążę zaszłam pod koniec grudnia poroniłam 7 marca w 12 tygodniu. Coś okropnego nie potrafiłam się z tym pogodzić. Było mi tak ciężko, miałam wsparcie w mężu. Ale wiecie jak to chłop... Oni to inaczej przeżywają nie rozdrapuja tak ran jak my. My kobietki to będziemy drążyć temat i same siebie dołować. Obwiniałam siebie że może to moja wina że coś zrobiłam nie tak... Czułam się gorsza że nie mogłam donosić tej ciąży że coś jest ze mną nie tak.... Wróciłam do pracy zajęłam głowę, jakoś czas zaczął leczy rany. Lekarz zalecił 3 miesiące odczekać. Wraz z mężem stwierdziliśmy że co ma być to będzie. Nie pilnowalam płodnych i nie płodnych. Kochaliśmy się kiedy mieliśmy na to ochotę. W weekend majowy przyjechała moja siostra z prezentem dla rodziców.... Piękne pudełeczko a w nim test ciążowy... Pozytywny. Jak ja się wtedy poczułam, 
trzymałam się żeby nie zrobić przykrości ani jej ani rodzicom. Jak tylko wyszliśmy i wsiadłam do samochodu zalałam się łzami, nie mogłam przestać było mi tak przykro.... Tak ciężko... Nie z zazdrości tylko z niemocy... Płakałam całą noc. Po paru dniach zorientowałam się że słabo się czuje, mam zawroty głowy i to często. Ale do głowy mi nie przyszło że ciąża. Stwierdziłam a zmiana pogody pewnie ciśnienie... Więc wypiłam piwko wieczorem... Moje źle samopoczucie się nasilało nic nie mówiłam mężowi kupiłam test. Zrobiłam dzień przed @ blada kreska.... Powtórzyłam po 4 dniach dwie krechy jak się patrzy 
będzie dobrze. Każdy nosi taki krzyż jaki jest w stanie udźwignąć. Musi być pięknie i będzie 
tyle że ja chciałam mieć po kolei mimo wszystko. W tamtym.roku mieliśmy ślub i 3 MSC przed ślubem przestaliśmy sie zabezpieczać i co będzie to będzie.. jeden miesiąc nic, drugi, trzeci i kolejny.. po 7 MSC wstałam męża na badanie, morfologia 1% zanim poszliśmy zinterpretować wyniki naczytałam się w internecie że przy takich wynikach to inseminacja.. :/ po wizycie lekarz powiedział że owszem morfologia słaba, ale ilość plemników jest ogromna i nie przeszkadza to aby do zapłodnienia doszło naturalnie.. po 2 MSC moje badanie drożności.. prawy niedorozny i lekarz zalecił odrazu stymulację, lub jak chcemy inseminację.. poczekałam jeden miesiąc nic.. w drugim miesiącu dobrze czułam owu z lewego jajnika, ale mimo wszystko zapisałam się do lekarza na 10 mają na stymulację.. a tu okazało się że nie ma potrzeby bo się udało 
Co chwila sprawdzam czy bolą mnie piersi i panikuje jak boli brzuch. Trzymajcie kciuki..
