Ja nikogo nie oszukuję. Mimo strachu, bólu jak rodziłam pierwszą córkę(to było dawno i nawet położna napierała na mój brzuch by młodej pomóc), nacinanie bolało, bo nie trafiła w skurcz, ale jak tylko mi ją dali to była napiękniejsza chwila. Tak czułam i doświadczyłam tego cudu 3 krotnie i każdej rodzącej tak właśnie mówię. I nie oszukuję, że poród to bajka, że nie boli, że nie ma krwi, wysiłku, strachu czy łez.
Każdy poród miałam inny , każdy bez znieczulenia i mimo bólu, braku skurczy partych (pojawiały się tylko po oksy) uważam, że nie ma piękniejszej chwili.
I czytaj co nspisałam najważniejsze by nie było komplikacji- bo to rożnie się kończy i najważniejsze by poród zakończył się szczęśliwie i mama i dziecko byli zdrowi.
Ostatnia edycja:
Nie eksplodował. Urodziłam bez otarcia a wyrzut hormonów był niesamowity. Tej euforii nie da się absolutnie z niczym porównać. To brzmi jak wyświechtany frazes, ale naprawdę, kiedy dostaje się w końcu swoje dziecko przestajesz pamiętać co się przed chwilą działo. Dodam tylko, że wody odeszły mi o 5:30 , do szpitala pojechałam o 10 a urodziłam o 17. 
Panicznie boję się bólu, tych skurczy, że będę się drzeć albo po prostu fizycznie nie wytrzymam i nie wiem zasłabnę czy coś, boję się ewentualnego popękania, nacinania itp. Wiem, że to strasznie głupie, przepraszam 
Nie zrozumcie mnie źle, chcę i czekam na dzidziusia (będzie mały Staś 
) Proszę bez hejtu i niemiłych komentarzy. I tak już nie jest mi łatwo 
