reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

  • Kochani, niech te Święta będą chwilą wytchnienia i zanurzenia się w tym, co naprawdę ważne. Zatrzymajcie się na moment, poczujcie zapach choinki, smak ulubionych potraw i ciepło płynące od bliskich. 🌟 Życzę Wam Świąt pełnych obecności – bez pośpiechu, bez oczekiwań, za to z wdzięcznością za te małe, piękne chwile. Niech Wasze serca napełni spokój, a Nowy Rok przyniesie harmonię, radość i mnóstwo okazji do bycia tu i teraz. ❤️ Wesołych, spokojnych Świąt!
reklama

Mąż, ciąża, kłótnie, różnice w związku

Dołączył(a)
27 Listopad 2021
Postów
3
Cześć! Jestem tutaj nowa i muszę się wygadać. W innych wątkach dajecie sobie dużo wsparcia i to jest pocieszające.
Ulało mi się... ale od początku. Jestem w 29 tc, to nasze pierwsze dziecko. Małżeństwem jesteśmy od 1 roku, w związku od 4 lat.
Od jakiegoś czasu już zauważyłam pomiędzy nami różnice w podejściu do rozwoju, zdobywania wiedzy, przygotowywania się, podejmowania wyzwań intelektualnych itp. Ja jestem typem, który uspokaja się, kiedy ma informacje na dany temat. A ponieważ jest to moja pierwsza ciąża, to sporo czytam, dowiaduję się. Zdaję sobie sprawę, że każde dziecko jest inne ale czuję się spokojniejsza, kiedy mam w głowie jakieś spektrum, czego mogę się spodziewać. Jednocześnie też mam podobnych do siebie znajomych, tzn. mamusie, które dzielą się ze mną wiedzą, pożyczają książki i kibicują w zdobywaniu wiedzy teraz, bo później może być za dużo emocji, zmęczenie itp. Mój mąż ma zupełnie inaczej. On raczej nie ma w zwyczaju być przygotowanym, nawet w pracy idzie na żywioł (co w mojej ocenie powoduje mierny rezultat), nie jest tak zaciekawiony zdobywaniem informacji. Jest raczej typem, że jak czegoś nie wie to woli zapytać drugiej osoby, niż samemu najpierw poszukać informacji. Obydwoje z mężem staramy się żyć ekonomicznie, nie kupować niepotrzebnych rzeczy i rozważać zakupy. Ale mąż ma moim zdaniem jakiegoś bzika na punkcie oszczędzania. Jest sknerą... Czasem też wspomina, że boi się jak on nas utrzyma (a naprawdę nie jest źle jeżeli chodzi o nasze finanse). Kiedy zaszłam w ciążę zaczęłam słyszeć słowa krytyki w swoim kierunku, że za dużo czytam, że za bardzo się przejmuję i że jak coś "to zapytamy innych, którzy mają już dziecko". Wczoraj przeczytałam rozdział książki nt. szczepień i opowiedziałam mu, że jestem w szoku, że dzieciaczek będzie miał aż tyle szczepień w 1 rż. I tutaj usłyszałam pytanie, czy będziemy wybierać szczepienia refundowane jeżeli będzie taka opcja. no to odpowiedziałam, zgodnie ze zdobytą wiedzą, że będziemy pewnie rozważać i opcję refundowaną i płatną, bo to zależy też od tego jak nasze dziecko będzie znosiło kłucie itp. No i się zaczęła litania pod moim adresem: że zachowuję się tak, że wychowam jedynaka, który będzie rozpieszczony, bo będzie dostawał wszystko najlepsze i najdroższe; że każde dziecko płacze przy każdym szczepieniu i nie ma znaczenia to, czy się ograniczy ilość wkłuć czy nie; że jego syn ma być silny itp.... No i zrobiła się awantura, bo na mnie takie słowa działają jak płachta na byka. Nienawidzę tego, że on niczego się nie dowiaduje, tylko wszelkie moje informacje analizuje jedynie pod kątem "wydaje mi się". Nienawidzę tego i czuję się lekceważona. Dzisiaj nie odzywamy się do siebie i pewnie to potrwa kilka dni. Serio, czasami uważam, że mój mąż jest "idiotą"... wstyd mi za takie myśli, ale nie mogę wyrzucić tego z głowy... Jednocześnie boję się, że podobnych kłótni będzie więcej (czy to o metody pielęgnacji, czy o pieniądze) i że to odbije się na naszym synku... Sama wychowywałam się w domu, gdzie rodzice często się kłócili i pamiętam jak bardzo to przeżywałam.... Jest mi smutno, wstyd za męża, za swoje myśli, i jeszcze do tego mam poczucie, że nasz związek jest do d##y i że będę nieszczęśliwa do końca życia przy nim...
 
reklama
Niestety, bywa tak, że dziecko rozwala związek, bo wychodzą różnice zdań i charakterów jakie wcześniej nie miały okazji się ujawnić.
Szczepienia, żłobek, opieka, zwolnienia, choroby, a potem edukacja czy leczenie.
 
W naszym przypadku „rozjemca” jeśli chodzi o pielęgnacje itp. noworodka jest polozna. Mój mąż uważał, ze to co powie mama/ciotka to święte, bo przecież 30/40 lat temu same wychowywały dzieci i nic się nie mogło zmienić jeśli chodzi o opiekę nad dzieckiem 😑.
Może i u Ciebie by to rozwiązało problem z odmiennym spojrzeniem nad opieka nad małym?
Co do wychowania to już musicie między sobą ustalić w jakim kierunku to ma iść, w tym nie powinna ingerować osoba trzecia.
 
U nas było podobnie. Mnie zdobywanie wiedzy uspokajało, mąż uznawał, że jest niepotrzebne. Potem się okazało, że moja wiedza i jego intuicja to całkiem niezły duet. Jak się okazało, że z dnia na dzień potrzebny jest laktator (wczesniak, mleko woziliśmy do szpitala), to właśnie mąż na szybko przeczytal pol i internetu i wybrał najlepszy model, bo przecież nie czytalam o wczesniakach z hipotrofia z matką, która ma zakaz wejścia do szpitala, bo ma bostonke😃 w sensie... na wszystko i tak się nie przygotujesz.
 
Oboje z mężem macie trochę racji i oboje musicie nauczyć się odpuszczać. Nie uda Ci się wszystkiego nauczyć i na wszystko przygotować z książek.
Nawet w przypadku tych szczepień - tutaj może warto poradzić się eksperta i posłuchać wszystkich za i przeciw takim, a nie innym szczepieniom.
Ciąża to czas burzy hormonalnej, jest Ci na pewno ciężko.
Wasz świat wywraca się do góry nogami, to normalne, że macie spory i wątpliwości.
Mój mąż też nie przeczytał ani jednej książki. Kazał mi wszystko streszczać. Czy jest przez to złym ojcem? Nie.
 
Oboje z mężem macie trochę racji i oboje musicie nauczyć się odpuszczać. Nie uda Ci się wszystkiego nauczyć i na wszystko przygotować z książek.
Nawet w przypadku tych szczepień - tutaj może warto poradzić się eksperta i posłuchać wszystkich za i przeciw takim, a nie innym szczepieniom.
Ciąża to czas burzy hormonalnej, jest Ci na pewno ciężko.
Wasz świat wywraca się do góry nogami, to normalne, że macie spory i wątpliwości.
Mój mąż też nie przeczytał ani jednej książki. Kazał mi wszystko streszczać. Czy jest przez to złym ojcem? Nie.
Ale wiesz, że dziecko opki ma już ze 3 lata? 😅
 
reklama
Do góry