Kto po in vitro?

[Niedługo mama]

Życie jest nie sprawiedliwie doskonale cie rozumiem my zaczęliśmy starania 3 lata temu, na początku naszych starań moja szwagierka zaszła w ciążę, jej dziecko zaraz skończy dwa lata, znajomi którzy nie mogli zajść w ciążę nagle zaszli naturalnie, para z osiedla która imprezuje co tydzień aktualnie jest w ciąży a u nas dupa po całości, za nami 4 iui dwa transfery a beta nigdy nie drgnęła....

My staraliśmy się o bobasa 8 lat miałam wrażenie, że wszyscy w koło zachodzą w ciążę tylko nie ja poprostu miałam tego dosyć, tak jak piszecie to nawet nie chodzi o zazdrość ale o bezradność. Na pewnym etapie starań jeszcze przed in vitro zaczęłam chodzić do psychologa no i hitem było jak moja pani psychoterapeutka zaszła w ciążę pomimo tego ,że wcale tego nie planowała

 

[margaretka89]

My staraliśmy się o bobasa 8 lat miałam wrażenie, że wszyscy w koło zachodzą w ciążę tylko nie ja poprostu miałam tego dosyć, tak jak piszecie to nawet nie chodzi o zazdrość ale o bezradność. Na pewnym etapie starań jeszcze przed in vitro zaczęłam chodzić do psychologa no i hitem było jak moja pani psychoterapeutka zaszła w ciążę pomimo tego ,że wcale tego nie planowała

To już ostateczna ironia losu z terapeutką
Ja się zastanawiam, czy nie kształcić się na terapeutkę i właśnie chciałabym się wyspecjalizować w pomocy osobom z niepłodnością i mamom. Mam wrażenie, że to może być ważne, że mam takie przeżycia za sobą i dzięki temu może bym była bardziej pomocna. Ale może to złudzenie, sama nie wiem.

 

[Ruda08]

Ja nie jestem zła na to że jest w ciąży tylko na bezradność

Rozumem ale jednak staraj się myśleć pozytywnie. Każdy dzień przybliża Ciebie do celu. Invitro jest trudne ale się udaje. Trzeba w to wierzyć, bo jeżeli nie ma nadziei, wiary to po co to robić ?

U mnie od 5 lat cały czas temat starań o dziecko. W invitro siedzę od 4 lat, z przerwą na ciąże i karmienie. Mam za sobą 7 stymulacji, 10 transferów

 

[Ruda08]

My staraliśmy się o bobasa 8 lat miałam wrażenie, że wszyscy w koło zachodzą w ciążę tylko nie ja poprostu miałam tego dosyć, tak jak piszecie to nawet nie chodzi o zazdrość ale o bezradność. Na pewnym etapie starań jeszcze przed in vitro zaczęłam chodzić do psychologa no i hitem było jak moja pani psychoterapeutka zaszła w ciążę pomimo tego ,że wcale tego nie planowała

No dobra, terapeutka pozamiatała ..

 

[Niedługo mama]

No dobra, terapeutka pozamiatała ..

Do dziś pamiętam jak było jej głupio mi o tym powiedzieć ale chciala zrezygnować z pracy a ja miałam przenieść się do innego psychologa..... oczywiście pogratulowałam jej ale łzy bezsilności po wyjściu i tak się pojawiły .... dziś z perspektywy czasu myślę że co nas nie zabije to nas wzmocni ale za chwilę sobie myślę, że jestem mądra bo mi się udało spełnić marzenia o dziecku .... trudne to wszystko.

 

[Niedługo mama]

Rozumem ale jednak staraj się myśleć pozytywnie. Każdy dzień przybliża Ciebie do celu. Invitro jest trudne ale się udaje. Trzeba w to wierzyć, bo jeżeli nie ma nadziei, wiary to po co to robić ?

U mnie od 5 lat cały czas temat starań o dziecko. W invitro siedzę od 4 lat, z przerwą na ciąże i karmienie. Mam za sobą 7 stymulacji, 10 transferów

Ja to Cię podziwiam, że tak walczysz o drugiego bobasa, bo ja to sobie obiecałam że teraz przy drugim dziecku jak się nie uda to odpuszczam po pierwszej stymulacji chociaż pewnie byłoby mi ciężko odpuścić

 

[Niedługo mama]

To już ostateczna ironia losu z terapeutką
Ja się zastanawiam, czy nie kształcić się na terapeutkę i właśnie chciałabym się wyspecjalizować w pomocy osobom z niepłodnością i mamom. Mam wrażenie, że to może być ważne, że mam takie przeżycia za sobą i dzięki temu może bym była bardziej pomocna. Ale może to złudzenie, sama nie wiem.

Pomysł bardzo dobry bo kto jest lepiej w temacie jak nie my, pytanie tylko czy chcesz w tkwić cały czas w tym temacie

 

[Wesoła_Aga]

Ja to bym te ciężarne piorunami wybiła Są takie dni oj są...

 

[Niedługo mama]

Ja to bym te ciężarne piorunami wybiła Są takie dni oj są...

A już w ogóle te "starające się 5 minut "a marudzace i narzekające na bycie w ciąży

 

[eij]

Nie, nie boję się narkozy. Właściwie do wczoraj miałam świetny nastrój. A dziś... zjazd niesamowity.
Do tego od kilku dni biorę Encorton. Dziś rano zauważyłam spuchniętą dolną wargę i nieco spuchniętą twarz. Czy lek mógł wywołać taką reakcję? A może terapia hormonalna? Lub słońce? (wczoraj ok. 2 godz. spędziłam na plaży).

Mi lekarz odradzał opalanie podczas stymulacji. Może to od tego.