calineczkaa
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 13 Październik 2014
- Postów
- 1 668
Dziewczynki, w związku z moim strachem o ten zaniżone leukocyty, znalazłam pracę naukową, oto streszczenie:
Wstęp: Hormony płciowe mogą wpływać na aktywność komórek układu odpornościowego, szczególnie na limfocyty i monocyty.
Cel pracy: Celem pracy było zbadanie w warunkach hodowli komórkowej aktywności jednojądrzastych komórek krwi obwodowej ( peripheral blood mononuclear cell – PBMC), po stymulacji progesteronem i 17β-estradiolem. Miarą aktywności PBMC było stężenie produkowanego przez te komórki transformującego czynnika wzrostu beta ( transforming growth factor β – TGF-β), który stanowi ważny czynnik biorący udział w regulacji i przebiegu cyklu menstruacyjnego i implantacji.
Materiał i metody: Materiał do badań stanowiły PBMC izolowane z krwi 25 dawców. Uzyskane komórki hodowano przez 48 godz. w samym podłożu oraz w podłożu z dodatkiem różnych stężeń (1 ng/ml, 5 ng/ml, 10 ng/ml) progesteronu i 17β-estradiolu. Stężenie TGF-β w supernatancie z hodowli PBMC oznaczano metodą immunoenzymatyczną ELISA ( enzyme-linked immunosorbent assay).
Wyniki: Analiza otrzymanych wyników wykazała, że po stymulacji zarówno progesteronem, jak i 17β-estradiolem, aktywność sekrecyjna PBMC zmieniała się. Wraz ze zwiększeniem stężenia progesteronu, stężenie TGF-β było istotnie statystycznie większe w porównaniu z hodowlą komórek niestymulowanych
(p < 0,0001). Natomiast zwiększoną istotnie statystycznie sekrecję badanego parametru przez PBMC obserwowano dopiero po stymulacji komórek 17β-estradiolem o stężeniu 5 ng/ml (p < 0,0001).
Wnioski: Progesteron i 17β-estradiol wykazują wpływ na aktywność PBMC. Zwiększoną aktywność tych komórek obserwuje się po stymulacji większymi stężeniami hormonów, co znacznie wpływa na sekrecję TGF-β.
Wstęp: Hormony płciowe mogą wpływać na aktywność komórek układu odpornościowego, szczególnie na limfocyty i monocyty.
Cel pracy: Celem pracy było zbadanie w warunkach hodowli komórkowej aktywności jednojądrzastych komórek krwi obwodowej ( peripheral blood mononuclear cell – PBMC), po stymulacji progesteronem i 17β-estradiolem. Miarą aktywności PBMC było stężenie produkowanego przez te komórki transformującego czynnika wzrostu beta ( transforming growth factor β – TGF-β), który stanowi ważny czynnik biorący udział w regulacji i przebiegu cyklu menstruacyjnego i implantacji.
Materiał i metody: Materiał do badań stanowiły PBMC izolowane z krwi 25 dawców. Uzyskane komórki hodowano przez 48 godz. w samym podłożu oraz w podłożu z dodatkiem różnych stężeń (1 ng/ml, 5 ng/ml, 10 ng/ml) progesteronu i 17β-estradiolu. Stężenie TGF-β w supernatancie z hodowli PBMC oznaczano metodą immunoenzymatyczną ELISA ( enzyme-linked immunosorbent assay).
Wyniki: Analiza otrzymanych wyników wykazała, że po stymulacji zarówno progesteronem, jak i 17β-estradiolem, aktywność sekrecyjna PBMC zmieniała się. Wraz ze zwiększeniem stężenia progesteronu, stężenie TGF-β było istotnie statystycznie większe w porównaniu z hodowlą komórek niestymulowanych
(p < 0,0001). Natomiast zwiększoną istotnie statystycznie sekrecję badanego parametru przez PBMC obserwowano dopiero po stymulacji komórek 17β-estradiolem o stężeniu 5 ng/ml (p < 0,0001).
Wnioski: Progesteron i 17β-estradiol wykazują wpływ na aktywność PBMC. Zwiększoną aktywność tych komórek obserwuje się po stymulacji większymi stężeniami hormonów, co znacznie wpływa na sekrecję TGF-β.
