Kto po in vitro?

[JestemMama!]

Może niech mąż kupi test. Zrobisz po 22 ale bym chciała żebyś była kolejna

Mój mąż już psioczy że się nakręcam , a to przecież nie jest możliwe ... Eh... No nic albo jutro zrobię test ( chodź wiem że one oszukują ) albo w piątek lekarz mi powie ...

 

[JestemMama!]

@KarolinaJ79 jak tam ? Już po wizycie ???? Dawaj znać nooo bo zwariuje

 

[Tolka20]

@KarolinaJ79 jak tam ? Już po wizycie ???? Dawaj znać nooo bo zwariuje

Ale @KarolinaJ79 chyba jutro ma wizytę? Chyba że coś się zmieniło dziś 4

 

[JestemMama!]

Ale @KarolinaJ79 chyba jutro ma wizytę? Chyba że coś się zmieniło dziś 4

O ja ale pomyłka nie wierzę że aż tak się pomyliłam. I to wszystkim dziewczyna ja nie wiem o czym ja ostatnio myślę ... ale wtopa

 

[Ewewie]

Hej chciałabym się Wam wygadać, kilka dni temu dowiedziałam się, że szwagierka jest w ciąży, jestem załamana, nie miejcie mnie za egoistke ale czuję jakby ktoś odebrał mi moje marzenie, wiem narazie tylko ja i jej narzeczony, ja się domyślałam i pociągnęłam ja za język, mam za sobą bezsenna noc , ja się cieszę z dzidzi bo dlaczego bym nie miała, ale mam głupie myśli w głowie co jak ivf się nie uda ... chyba muszę skorzystać z pomocy psychologa , korzystałam wcześniej i bardzo pomógł, to będzie pierwszy wnuk, my 2 lata po slubie I nic , boje się spojrzeń rodziny na Nas , jestem zalamana co tu dużo pisać, nie z powodu dziecka , tylko że ja miałam być pierwsza, czy któraś z Was miała podobnie i jak sobie wytłumaczyć że wszystko będzie dobrze, ściska mnie w gardle , nie mogę jesc pracować, cały czas te idiotyczne myśli w głowie, sama jestem na siebie zła że tak myślę bo to głupie... przechodzę załamanie nerwowe bo co chwile płacze, nie mam apetytu zmuszam się do wszystkiego, nic mnie nie cieszy , czy to jest normalne ???? Oczywiście nie dałam jej poznać jak bardzo mnie boli i cieszyłam się razem z nią, a potem kilka godzin derealizacji siedziałam i patrzyłam tylko w punkt zero kontaktu

doskonale Cię rozumiem moja szwagierka, przed naszym ślubem powiedziała, że jest w ciąży kompletnie tego nie planowali. Po naszym ślubie wiedziała, że bardzo się staramy. Początki były takie, że obie będzie w ciąży i będzie fajnie. Po 3 latach starań, postanowili, że postarają się o drugie dziecko. Wiedząc o naszych staraniach, postanowili dłużej nie zwlekać. Wyciągnęła spirale, odczekała jeden cykl, jak zalecił lekarz i w kolejnym już była w ciąży. To było 3 lata temu, jak powiedziała mi, że drugi raz zostanę ciocią, a to co czułam wtedy, pamiętam doskonale. Nie wiem, jak dałam radę przy niej nie wybuchnąć płaczem. Chyba każda z nas tak ma. Trzymaj się cieplutko i dzielnie

 

[eij]

A jak Twoje skarby?

A dziękuję, dobrze. Póki co nie są mega wymagające, czasami pomarudzą ale w końcu to dzieci zdrowe także to najważniejsze

 

[mArusia33]

Ja już po ktg. Skurczy nie ma usg też ok dużo wód płodowych powiedziała że może tam jeszcze pływać żabka krytą kolejne ktg 9tego maja. Rozwarcie bezmiennie 4 cm

 

[mala_Mi 80]

W razie w mam duzoo.innego progesteronu , myślisz że może być coś innego ? Już się stresuje i jak się uda to zapisze się na szybszy termin ... ( Ja tak mam po prostu ten typ )

Najlepiej zapytać lekarza ale mi po odwołanym transferze czeska klinika zaleciła 10 dni progesteronu dopochwowo 2x400. Więc wychodzi na to że może być

 

[Kocka]

U mnie też była masa ciąż koleżanek, szwagierki, a my się staraliśmy i staraliśmy. Jedna ciąża za druga i w stylu wpadka, albo w pierwszym cyklu starań. Nie powiem, że było mi łatwo. Gratulowalam, rzucałam dowcipem a w głębi cierpiałam, że to nie ja.
Teraz gdy powoli dzielę z tymi dziewczynami wieściami i mówię im, że jestem w ciąży one płaczą, każda jedna płacze z radości, że w końcu jestem w ciąży! To szalenie miłe, bo wiem ze trzymały za mnie kciuki. I wstyd mi w takich chwilach za ta zazdrosc, która czułam. Żałuję, że nie potrafiłam się cieszyć z ich ciaz tak jak one z mojej.

 

[JestemMama!]

W

U mnie też była masa ciąż koleżanek, szwagierki, a my się staraliśmy i staraliśmy. Jedna ciąża za druga i w stylu wpadka, albo w pierwszym cyklu starań. Nie powiem, że było mi łatwo. Gratulowalam, rzucałam dowcipem a w głębi cierpiałam, że to nie ja.
Teraz gdy powoli dzielę z tymi dziewczynami wieściami i mówię im, że jestem w ciąży one płaczą, każda jedna płacze z radości, że w końcu jestem w ciąży! To szalenie miłe, bo wiem ze trzymały za mnie kciuki. I wstyd mi w takich chwilach za ta zazdrosc, która czułam. Żałuję, że nie potrafiłam się cieszyć z ich ciaz tak jak one z mojej.

Właśnie się popłakałam jak przeczytałam twoja wiadomość
U mnie było podobnie , raptem wiele ciąż na około . Praktycznie pol roku różnicy między siostra a przyjaciółka jest ... Siostra nie zrozumiała tego co ja przechodzę ... Rozluźniły nam się mega kontakty ... Jeszcze w między czasie ja poroniłam to już wogle ten ból i ta niesprawiedliwość zrzeraly mnie od środka . Z przyjaciółką też się rozluźniły a jak się widziałyśmy zakładała takie ciuchy żeby brzuch nie rzucał się w oczy ... Wiem że jedna i druga mocno konkibicuje ale nie potrafiłam cieszyć się ich szczęściem