Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Kiedyś usłyszałam ze z in vitro zawsze sie udaje, ale u jednych od razu u innych to trwa. Nie wiem ile w tym prawdy. Wiem, ze dziewczyny, które podejmowały wielokrotne próby w końcu zostały mamami.
Mój M raczej się na to nie zgodzi... ehhh do dupy to wszystko. A Wy kiedy możecie zaczynać?
A siły przychodzą z czasem. My jak odpadlismy na IUI w sierpniu to decyzję o in vitro podjęliśmy w styczniu. Wtedy już byliśmy zmobilizowani i w pełni sił
Chyba zbyt pewnie podeszłam do pierwszej próby i teraz jakoś nie mogę się ogarnąć. Ja byłam pewna,że pierwsza bądź druga maxymalnie się uda... a tu taki zonk. Ja też słyszałam,że in vitro musi się udać tylko nie wiem ile mam jeszcze w sobie siły. I oczywiście mam teraz żal do siebie,że ograniczyłam komórki i miałam tylko trzy... :/
Ja akurat swojego M w życiu bym na takie zwierzenia nie namówiła...
Raz podchodziliście do IUI? My nigdy
Raz. Żeby sprobowac. Ale potem stwierdziliśmy ze z tymi wynikami szkoda pieniędzy lepiej na in vitro przeznaczyć i lekarka poparla nasza decyzję. Ulatwilo mi to o tyle ze chociaż trochę byliśmy zaznajomieni z procedura stymulacji i mieliśmy część badań
Ooo nie to niemozliwe tak mi przykroNo to już wiem że to koniec. Nawet ten jeden się nie dzieli... Nie wiem co terazjestem załamana nie wiem dlaczego tak jest i jak to M powiem...
Mój chce mieć dzieci, pełną rodzinę tylko każda kolejna porażka tak strasznie boli. mówi,że bedziemy walczyć,ale widzę w Nim zmianę od wtorku strasznie dużą...Wiem co czujesz, też nie mam siły ale musimy dać radę. Mój M. chyba też już stracił siły. Dziś mi powiedział że nie każdy musi mieć dzieci że powinnam docenić to co mam. Myślał że mnie pociesza a ja jeszcze bardziej się załamałam bo poczułam jakby on przestał wierzyć że kiedyś urodzę nam dziecko...
