Kiedy milczenie nie jest złotem a przemocą.

[Papillonek1980]

To u mnie prawie to samo co u Ciebie, z wyjątkiem wyrażania uczuć. Ja poszłam w tę drugą stronę. Wyrażam te uczucia chyba aż za mocno, milion razy dziennie mówię do dziecka, że je kocham; rozmawiać o emocjach też potrafię. Tak chyba rekompensuję sobie te braki

Jakbym o sobie czytała. Czuję taką potrzebę i przytulam, ściskam, mówię kocham. Wiem, że dzieci, zwłaszcza małe dzieci wierzą we wszystko co im się powie. Wierzą w Mikołaja. I równie mocno wierzą w złe słowa skierowane do siebie i o sobie.
U mnie starszaki mają już dość.
Właściwie to najstarsza mówi: kota se kup, więc staram się powstrzymywać.

 

[aniaslu]

Привет! Я считаю, что молчание недопустимо в воспитании детей. Нам нужно рассказывать истории, объяснять с терпением и любовью.

Я думаю то же самое о битье детей. С детьми нужно разговаривать, уважать их и дарить им внимание и любовь.