Mój synek ma 2 latka i tak samo jak wie ze ręka to ręka, wie ze siusiak to siusiak i umie pokazać gdzie ma siusiaka tak samo jak nogę, oko, czy nos. Część ciała jak każda inna. Dla mnie niepojęte jest, ze mozna dziecku nie powiedzieć co ma miedzy nogami, albo tego nie nazywać po prostu. Bo jak się tego nie nazywa, to dziecko nie wie co tam ma, wiec się o to spyta. A jak od początku się bedzie rzeczy nazywało po imieniu to nie bedzie takich pytań. To że są to części intymne wynika z tego, ze się nosi ubranie, ze się nie chodzi nago po ulicach, ze w pewnym wieku przychodzi naturalny wstyd. I dziecko to naturalnie rozumie. A nie dlatego, ze rodzic się boi o tym rozmawiać. Ja uważam ze z dzieckiem trzeba rozmawiać o WSZYSTKIM, oczywiście adekwatnie do jego wieku. Ale każde pytanie dziecka powinno otrzymać prawdziwą i mądrą odpowiedz rodzica. Czasem synek widzi mnie nago, nie pyta mnie narazie co ja mam, ale jak spyta to mu odpowiem. Po prostu i normalnie. Ciało jest najbardziej naturalną rzeczą na świecie i nie powinno być żadnych tematów tabu. Tak uważam, a moje doświadczenia czerpię z relacji z mamą w tym temacie. Zawsze odpowiadała na moje pytania, chyba w wieku 4lat wiedziałam skąd się biorą dzieci, ze tata daje mamie ziarenko, i rośnie dzidzia. A o kwestiach technicznych dowiedziałam się znacznie pózniej. Ale to mi wtedy nie było potrzebne wiedzieć, a za to nie opowiadano mi bzdur. Moja 8 letnia koleżanka znalazła zakrwawione majtki swojej mamy w łazience, dostała histerii, bo nie miała pojęcia co to jest miesiączka, a matka jej wtedy na to powiedziała ze "sobie krostkę rozdrapała". Ja miałam wtedy tez 8 lat, i spokojnie wytłumaczyłam i opowiedziałam jej wszystko. Bo wszystko wiedziałam od mojej mamy.
