Gu1505
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 3 Październik 2018
- Postów
- 1 919
Kochana gonna być to będzie mogę jedynie Ci powiedzieć że ja też miałam iui we wtorek a w pon miałam owulacje. Też myślałam że się nie uda bo to była 3 ostatnia iui. Przez całe 2 tygodnie nie myślałam o tym czy się udało czy nie poszłam po 2 tygodniach na betę i sie okazalo że będę mamą. Także nie denerwuj się i nie myśl o tym wiem że się dobrze mowi ale postaraj się. Ja trzymam za Ciebie kciuki.Hej dziewczyny!
Od jakiegoś czasu podczytuję wątek, widzę jakim wsparciem się obdarzacie i w końcu chciałabym się podzielić z Wami historią.
Mój mąż, wtedy jeszcze kolegakilka lat temu zachorował na nowotwór i był leczony chemioterapią. Przed weselem po kilku latach przerwy, stwierdzono nawrót choroby i na cito skierowanie na kolejne leczenie. Przy tym leczeniu, mimo że wcześniej się tym nie interesował, postanowił zbadać i oddać nasienie do banku spermy. Niestety przez szybki termin leczenia i okres abstynencji przed oddaniem nasienia, udało mu się tylko raz. Wyniki nie były najgorsze i zamrożono 4 porcje. Nasze jedyne szanse na dzieci.
No i teraz przyszedł czas, aby pomyśleć o dzieciatkach. W grę wchodziła tylko IUI. Po wysłuchaniu opinii pacjentów wybrałam odpowiednią Panią doktor, która bardzo przejęła się historią i zleciła milion badań, aby wszystko z mojej str. wykluczyć. Miałam częste wizyty, monitoring, łącznie z histeroskopią. Jednak od drugiej wizyty troszkę Pani mi podpadła, bo dosyć, że nerwowa, na szybcika, to jeszcze nie mówiła mi kompletnie NIC. Gdy w końcu wszystko po mojej str. było w porządku, stwierdziła, że na zabieg pojedziemy do innej kliniki, bo ona nie ma warunków. Po dyskusjach z M zdecydowaliśmy, że na ostatnie badanie-drożność, wizytę i zabieg pójdę do innego lekarza z kliniki, gdzie jest nasienie zdeponowane. Do badania nie mogłam wybrać lekarza, bo tylko jeden je wykonuje. Z nim od razu zaczęłam rozmawiać o zabiegu IUI. On widząc, że mam liczne badania i że owulację mam za 5 dni, od razu zaprosił. W domu trochę pomyślałam nad tym, że dziwne, bo nie czytał moich badań, nie zna mojego cyklu, oprócz tego, co ja powiedziałam, nie omówił nic ze mną, czy to stymulacji ew., czy to jakiś witaminek. Postanowiłam zaczekać cykl, sama pobrać trochę witaminek, trochę bardziej uważać na jedzenie i picie i się zdecydowaliśmy. Kazał na pałę przyjść po prostu 15 dnia (mam wszystkie cykle idealnie 28 dniowe), to wypadało we wtorek. Sama zdecydowałam jeszcze przed wtorkiem, w piątek, żeby sprawdził mi pęcherzyki. Okazało się, że jest jeden 1,6 endo 1,01. Powiedział, ze już wszystko wie i konkretnie we wt na inseminację. Później udał się do laboratorium celem spr jeszcze wyników nasienia mojego M i się okazało, że te 4 próbki są takie małe, pobrane pod IVF, że dopiero po rozmrożeniu 4 wyjdzie na jedną IUI!! Szok, płacz i strach! przegadaliśmy w domu z M i zdecydowaliśmy, że co Bóg da i podchodzimy do IUI. Ze względu na pracę i wszystko, zabieg IUI na 18:30. Ja w nocy z nd na pon czułam ciągnięcie bardzo delikatne jajników, rano w pracy ok. 9 ból, do południa już nic nie czułam. Mój mąż wybierał się do lekarza donieść jakieś dokumenty i powiedziałam mu, żeby przekazał doktorowi o ew. owulacji, ten powiedział ok. Jak następnego dnia podeszliśmy do IUI, była 18:30 i powiedział, że pęcherzyk pękł i jest płyn. Podał nasienie i poszedł. Teraz ja odchodzę od zmysłów, bo myślę, że za późno podał nasienie! Nadal się pocieszam i wyszukuję sobie wczesnych objawów ciąży.. Niestety jeszcze za wcześnie na betę. Boję się, czy aby nie zaprzepaścił jedynej naszej szansy na dziecko! Powiedzcie co myślicie o terminie podania nasienia?
P. S. Przepraszam za obszerny post!
Ps. Dziś u nas jest 19+5 tc. Tobie też się uda
