Ciężka sprawa

[melodyP]

Wśród znajomych najszybciej wyszłam za mąż (23 l a mąż 28) i miałam pierwsze dziecko- urodziłam po studiach. Teraz mam nastolatka i drugie dziecko w wieku przedszkolnym. Na pewnym etapie odbiegałam od koleżanek, bo miałam już nie tylko pracę, ale męża i dziecko. W momencie, gdy ja wyszłam z "pieluch" one w nie wskoczyły.
Niby nie urodziłam jakoś wcześnie, ale teraz gdy wiele kobiet rodzi pierwsze dziecko po 30 czy nawet 40 to już od odbiegałam od standardu.
Z mężem zaczęłam się spotykać gdy miałam 17 lat, choć poznałam go w okolicy 15 urodzin Nie w głowie mi wtedy była ciąża, ale teraz nie raz śmiejemy się że żebym wówczas zaszła to mielibyśmy już dorosłego syna. Ba żebym drugie dziecko urodziła szybciej to teraz miałam za niedługo dwójkę pełnoletnich dzieci.
Z tyłu głowy gdzieś zawsze widziałam siebie w roli mamy, ale nie było to aż tak obsesyjne podejście jak u autorki.
Najpierw starałam sie mieć z meżem w miarę stabilną pracę, własny kąt i dopiero mieć dziecko które mogę utrzymać.
Tu relacja jeszcze się nawet nie ugruntowała i sprowadzanie na świat dziecka, jest dla mnie lekkomyślnością.

Twój mąż miał 28 lat, a autorki 18 idąc dalej w tych wyobrazeniach to jakby twój mąż miał 10 lat wcześniej dziecko jak autorki chlopak to teraz już mielibyście nie nastolatka a magistra po studiach z kredytem na mieszkanie

 

[Cookie_]

Twój mąż miał 28 lat, a autorki 18 idąc dalej w tych wyobrazeniach to jakby twój mąż miał 10 lat wcześniej dziecko jak autorki chlopak to teraz już mielibyście nie nastolatka a magistra po studiach z kredytem na mieszkanie

Faktycznie Tylko ja musiałabym urodzić w wieku 13 lat

 

[melodyP]

Faktycznie Tylko ja musiałabym urodzić w wieku 13 lat

No ale to przecież tylko 5 lat różnicy teraz byś miała już życie poukładane

 

[Cookie_]

No ale to przecież tylko 5 lat różnicy teraz byś miała już życie poukładane

Nawet babcia mogłabym być przed 40 jakby się młody uwinął

 

[Cookie_]

zrozumialam to . Oczywiście zdaję sobie sprawę że może coś pójsc nie tak ale są dwie strony medalu i nie zawsze musi być ten najgorszy scenariusz .on ma plan na swoją pracę ale jak się do mnie przeprowadzi to musi stanąć na nogi i działać w swoim żywiole na który ma plan od czegoś trzeba zacząć

Plany to nie raz zmieniają się jak w kalejdoskopie czy to u 18 latka czy 30. Daj sobie czas na poznanie i ułożenie w miarę stabilnej relacji.
Jeśli celem jest tylko dziecko to są banki nasienia. Ty masz jakąś stabilna sytuację a chłopak opierać się może tylko na Tobie. Jak wam się nie uda zostaniesz sama z dzieckiem. Jesteś tego świadoma?

 

[Michal7575]

Wśród znajomych najszybciej wyszłam za mąż (23 l a mąż 28) i miałam pierwsze dziecko- urodziłam po studiach. Teraz mam nastolatka i drugie dziecko w wieku przedszkolnym. Na pewnym etapie odbiegałam od koleżanek, bo miałam już nie tylko pracę, ale męża i dziecko. W momencie, gdy ja wyszłam z "pieluch" one w nie wskoczyły.
Niby nie urodziłam jakoś wcześnie, ale teraz gdy wiele kobiet rodzi pierwsze dziecko po 30 czy nawet 40 to już od odbiegałam od standardu.
Z mężem zaczęłam się spotykać gdy miałam 17 lat, choć poznałam go w okolicy 15 urodzin Nie w głowie mi wtedy była ciąża, ale teraz nie raz śmiejemy się że żebym wówczas zaszła to mielibyśmy już dorosłego syna. Ba żebym drugie dziecko urodziła szybciej to teraz miałam za niedługo dwójkę pełnoletnich dzieci.
Z tyłu głowy gdzieś zawsze widziałam siebie w roli mamy, ale nie było to aż tak obsesyjne podejście jak u autorki.
Najpierw starałam sie mieć z meżem w miarę stabilną pracę, własny kąt i dopiero mieć dziecko które mogę utrzymać.
Tu relacja jeszcze się nawet nie ugruntowała i sprowadzanie na świat dziecka, jest dla mnie lekkomyślnością.

U nas to wiekowo wyglądało bardzo podobnie i była to najlepsza decyzja.