Wyniki

My nie wiemy ile jesteśmy w stanie znieść jako matki... JA też urodziłam dzieci genetycznie zdrowe, bałam się urodzić kolejnego po 35 roku życia, bo właśnie bałam się chorób. I....co....zachorowało na nowotwór to moje zdrowe dziecko.... Życie jest nieprzewidywalne, a wchodząc w rolę matki...

Tak sobie myślę jakie to życie jest przewrotne... Zawsze bałam się późnej ciązy właśnie ze względu na wady genetyczne, szczególnie że mam koleżanki, które urodziły dzieci po 40 z ZD. Widzę je teraz szczęśliwe, mimo że były wątpliwości i strach. Oczywiście znam sporo kobiet rodzących zdrowe...

Najważniejsze jest małżeństwo. Nie teściowie, rodzina męża itd. Oni nie mają znaczenia. Nie musisz się z nimi lubić itd. Ich nie zmienisz. Ważny jest tylko stosunek męża do Ciebie. Dziesiątki małżeństw ma problem z teściami i da się z tym żyć, ale tylko wtedy gdy małżonkowie wiedzą kto dla nich...

Przykre to wszystko i po ludzku niesprawiedliwe. W takich momentach wiara osób wierzących właśnie jest najmocniej doświadczana. Ciężko jest zrozumieć co się dzieje i dlaczego. Ja wiem, że się tego nie zrozumie i nie ma sensu tego próbować. Może kiedyś będzie nam to ukazane. Dlatego życzę Ci...

@NewM - to nie krytyka. Myślę, że nie da sie porównać Twojej sytuacji do sytuacji wielu matek z chorymi, umierającymi dziećmi, o których życie rodzice walczyli bez wytchnienia, bądź wszystko by oddali by te dzieci mogły żyć , nawet chore, niepełnosprawne itd. U Ciebie rozpacz trwa już od...

@NewMom Mogę się tylko domyślać jak dziwnie się czujesz...z jednej strony uczucie ulgi, spełnienia tego co czasami pisałaś,z drugiej strony matczyna rozpacz. Mam nadzieję, że za jakiś czas wrócisz tutaj i dokończysz swój wątek. Zaczęłam czytać ten wątek rok temu, jak wiele z nas mimo że to...

@NewMom - Jako mama dziecka, którego życie jest mocno zagrożone (i to już w wieku szkolnym), życzę Ci tego co sama chciałabym móc jeszcze kiedyś poczuć- czyli uczucia beztroski, spokoju o kolejne dni, takiej po prostu zwykłej radości ze zwyczajnych rzeczy. Tęsknię za możliwością planowania...

Ja również czytam ten wątek od roku...dałaś nam tu wszystkim niesamowite świadectwo...

Ale nie da nas wszystkich tutaj się "wrzucić" do jednego przykładu. Zupełnie inaczej jest jak kobieta ma "wpadkę" po 40 i koniec. Może być fajnie, może nie być. Inaczej gdy po prostu późno poznała mężczyznę pierwszego czy drugiego i po prostu tak wyszło. A zupełnie inaczej gdy ma się już...

Też bardzo dużo na ten temat myślałam. Urodziłam dzieci przed 30. Uważałam że później to już za późno. Ok. 35 miałam myśli o 3, ale jednak strach że już za późno. Teraz mam 42 i biologicznie już wiem że za późno , a jednocześnie ogromny żal, że wcześniej sie nie zdecydowałam. Sama jestem córką...

niestety nikt mi na to nie odpowie...można powiedziec, że nasze życie to życie w lęku i strachu co będzie dalej...nie chcę nawet tego nazywć, bo cały czas żyjemy nadzieją, że będzie dobrze...ale nikt tego nie zagwarantuje. To tak a propo tych nerwów w badaniach prenatalnych, o zdrowe dziecko...

Witajcie, czytam ten wątek już prawie rok...mam 42 lata i wiem, że naturalnie nie ma szans (to juz wiem na pewno i nie liczę na to). Jestem gotowa na adopcję zarodka. Ale ....inaczej jest jesli po prostu w tym wieku uda sie naturalnie, "wpadka" czy po prostu pierwsze dziecko - to wtedy tak po...

@NewMom pewnie sie nawet nie domyślasz ile to kobiet śledzi Twoją historię od dawna. Ile kobiet zauważa jak skomplikowaną już przeszłaś drogę. Te pisanie na forum jest jakby świadectwem. Jest tak dlatego, że piszesz szczerze o emocjach, uczuciach, myślach. Wiele kobiet odczuwa tak samo, ale...