ania.falko
Entuzjast(k)a
- Dołączył(a)
- 18 Maj 2008
- Postów
- 1 818
moj termin z usg byl na 14 stycznia....a z ostatniej miesiaczki 18....pierwszy poszedl...drugi zobaczymy
- Status
reklama
Reni_Ferek
Początkująca w BB
- Dołączył(a)
- 20 Czerwiec 2008
- Postów
- 22
A ja miałam dzisiaj w nocy skurcza jednego :-) rano byłam z mężem na KTG i zobaczyliśmy kolejny, lekarka wróży że na weekendzie mój dwupak się skończy :-) oby bo już się doczekać nie możemy
Wielkie gratulacje dla kolejnych Mamuś rozpakowanych
Melu zdrowia dla Twojej Kruszynki
My juz lepiej, chcieli mnie zabrać na oddział dermatologii, ale zaczęłam się poprawiać i odmówiłam i tak to jeżdżenie po szpitalach, ciągłe karetki nie dawały w domu atmosfery spokoju, a Maluszek tak jej potrzebuje...
Nasz poród...4 stycznia, kiedy wam pisałam o tych skurczach i plamieniu, pojechaliśmy na izbę przyjęć i lekarz stwierdził rozwarcie na pół palca i w sumie to nie wiadomo, czy ruszy w jedną, czy w drugą stronę. Przyjął mnie na patologię ciąży i odesłał Męża do domu. Byłam tak zdołowana, że w szpitalu mam czekać na dalszy rozwój wydarzeń, że postanowiłam pochodzić sobie po schodach aż do porządnej zadyszki, ćwiczyłam na piłce i o drugiej w nocy zaczęły się porządne regularne skurcze, o 4 zrobili mi ktg i zdecydowali o przeniesieniu na porodówkę.O 6 rano leżałam już z silnymi skurczami na sali obserwacyjnej i jeszcze nie kazali mi dzwonić po Męża a ja już bardzo tego potrzebowałam, wzięłam kilka pryszniców, siedziałam sobie na piłce, ale zanim przyjechał Mąż musieli mi podać dolergan, bo nie mogłam już wytrzymać, który chyba w ogółe na mnie nie zadziałał. W końcu przyjechał M.:-):-) około godziny 10rano.Początkowo jego masaże plecków, pomagały bardzo, podawał mi wodę i było mi lżej, przenieśli mnie na pojedyńczą salę, godziny leciały za godzinami a rozwarcie tak wolno się rozwijało..Mój Mąż był biedny, bo sama nie wiedziałam czego chcę, kolejny prysznic, chodziłam po sali i miałam wrażenie, że ściany przestawię z bólu. M. się śmiał później, że dobrze, że nie mieli ścian karton- gips, bo bym szpital zburzyłaO 15 dostałam skurczy partych, a rozwarcie 8 cm. i to był najgorszy moment, bo przeć jeszcze nie można było. Dostałam kroplówkę z oksytocyną, poszło rozwarcie na 10 cm.i zaczęło się parcie. To chyba najlepsza część porodu, bo mogłam już działać. Choć przemiła położna i mój Mąż mieli niezły ubaw, bo licytowałam się na ilość skurczy partych do końca
Byłam tak wykończona, że zasypiałam między skurczami.W końcu przyszedł lekarz, nacięcie i dowiedziałam się, że już jest!!!!Była to godzina 17:30. Choć się przestraszyłam, bo zanim wziął pierwszy wdech i krzyknął minęła chwilka. Pępowina była krótka, więc położyli mi Jacusia tylko na brzuszku. Cała się trzęsłam ze szczęscia, M. choć nie chciał przez całą ciążę, wziął w ręce nożyczki i przeciał pępowinę i był taki dumny:-)
Pozszywali mnie szybko i zawieźli na oddział, gdzie przynieśli mi Jacusia, naszą Kruszynkę(3540g)i mogłam go poraz pierwszy przytulić, aż się bałam go dotknąć był taki delikatniutki. Do godziny 21:00spędziliśmy cudowny rodzinny czas, a potem M. poszedł do domu a ja ze szczęścia zasnąć nie mogłam przez całą noc...
Potem zaczęła się akcaja z alergią i problemami ze ssaniem, ale wychodzimy z tego i myślę, że po weekendzie wrócimy do karmienia naturalnego:-)Nareszcie mam siły zajmować się Jackiem, bo ten tydzień z karetkami był bardzo trudny też psychicznie, świadomość, że nie mam sił wstać do mojego dziecka- kiepska sprawa:-(, ale mój Mąż zdał egzamin w tej trudnej sytuacji celująco i myślę, że tylko bardziej się doceniamy po tym wszystkim;-)Teraz już będziemy mogli się cieszyć naszym rodzicielstwem
I coraz bardziej być dla Jacka:-):-):-)
I to tyle...;-)
Wszystkim dziewczynom przed, życzę pięknych rozwiązańa rozpakowanym Mamom duzo sił i radości z zajmowania się Waszymi Kruszynkami
Melu zdrowia dla Twojej Kruszynki
My juz lepiej, chcieli mnie zabrać na oddział dermatologii, ale zaczęłam się poprawiać i odmówiłam i tak to jeżdżenie po szpitalach, ciągłe karetki nie dawały w domu atmosfery spokoju, a Maluszek tak jej potrzebuje...
Nasz poród...4 stycznia, kiedy wam pisałam o tych skurczach i plamieniu, pojechaliśmy na izbę przyjęć i lekarz stwierdził rozwarcie na pół palca i w sumie to nie wiadomo, czy ruszy w jedną, czy w drugą stronę. Przyjął mnie na patologię ciąży i odesłał Męża do domu. Byłam tak zdołowana, że w szpitalu mam czekać na dalszy rozwój wydarzeń, że postanowiłam pochodzić sobie po schodach aż do porządnej zadyszki, ćwiczyłam na piłce i o drugiej w nocy zaczęły się porządne regularne skurcze, o 4 zrobili mi ktg i zdecydowali o przeniesieniu na porodówkę.O 6 rano leżałam już z silnymi skurczami na sali obserwacyjnej i jeszcze nie kazali mi dzwonić po Męża a ja już bardzo tego potrzebowałam, wzięłam kilka pryszniców, siedziałam sobie na piłce, ale zanim przyjechał Mąż musieli mi podać dolergan, bo nie mogłam już wytrzymać, który chyba w ogółe na mnie nie zadziałał. W końcu przyjechał M.:-):-) około godziny 10rano.Początkowo jego masaże plecków, pomagały bardzo, podawał mi wodę i było mi lżej, przenieśli mnie na pojedyńczą salę, godziny leciały za godzinami a rozwarcie tak wolno się rozwijało..Mój Mąż był biedny, bo sama nie wiedziałam czego chcę, kolejny prysznic, chodziłam po sali i miałam wrażenie, że ściany przestawię z bólu. M. się śmiał później, że dobrze, że nie mieli ścian karton- gips, bo bym szpital zburzyła
O 15 dostałam skurczy partych, a rozwarcie 8 cm. i to był najgorszy moment, bo przeć jeszcze nie można było. Dostałam kroplówkę z oksytocyną, poszło rozwarcie na 10 cm.i zaczęło się parcie. To chyba najlepsza część porodu, bo mogłam już działać. Choć przemiła położna i mój Mąż mieli niezły ubaw, bo licytowałam się na ilość skurczy partych do końcaByłam tak wykończona, że zasypiałam między skurczami.W końcu przyszedł lekarz, nacięcie i dowiedziałam się, że już jest!!!!Była to godzina 17:30. Choć się przestraszyłam, bo zanim wziął pierwszy wdech i krzyknął minęła chwilka. Pępowina była krótka, więc położyli mi Jacusia tylko na brzuszku. Cała się trzęsłam ze szczęscia, M. choć nie chciał przez całą ciążę, wziął w ręce nożyczki i przeciał pępowinę i był taki dumny:-)Pozszywali mnie szybko i zawieźli na oddział, gdzie przynieśli mi Jacusia, naszą Kruszynkę(3540g)i mogłam go poraz pierwszy przytulić, aż się bałam go dotknąć był taki delikatniutki. Do godziny 21:00spędziliśmy cudowny rodzinny czas, a potem M. poszedł do domu a ja ze szczęścia zasnąć nie mogłam przez całą noc...
Potem zaczęła się akcaja z alergią i problemami ze ssaniem, ale wychodzimy z tego i myślę, że po weekendzie wrócimy do karmienia naturalnego:-)Nareszcie mam siły zajmować się Jackiem, bo ten tydzień z karetkami był bardzo trudny też psychicznie, świadomość, że nie mam sił wstać do mojego dziecka- kiepska sprawa:-(, ale mój Mąż zdał egzamin w tej trudnej sytuacji celująco i myślę, że tylko bardziej się doceniamy po tym wszystkim;-)Teraz już będziemy mogli się cieszyć naszym rodzicielstwem
I coraz bardziej być dla Jacka:-):-):-)I to tyle...;-)
Wszystkim dziewczynom przed, życzę pięknych rozwiązań
a rozpakowanym Mamom duzo sił i radości z zajmowania się Waszymi Kruszynkami
M
miloku
Gość
Asia gratuluje jeszcze raz , piekny opis , duzo zdrowka ...
aniula244_24
Fanka BB :)
Asia gratuluje i życzę szybkiego powrotu do zdrowia
reklama
kasia@kruszyna
Zadomowiona(y)
- Dołączył(a)
- 20 Czerwiec 2008
- Postów
- 957
Asia śliczny opis, byłaś i jesteś naprawdę bardzo dzielna. mam nadzieję że akcja z alergią już na dobre pójdzie w zapomnienie
- Status
Podobne tematy
- Zamknięty
- Przyklejony