reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

  • Czy pomożesz Iwonie nadal być mamą? Zrób, co możesz! Tu nie ma czasu, tu trzeba działać. Zobacz
reklama

Problemy z zajściem w ciąże

Dołączył(a)
14 Sierpień 2014
Postów
5
Miasto
Grzmiąca, Skierniewice, Poland, Poland
Cześć dziewczyny, czy któraś z Was ma/miała kiedyś problemy z zajściem w ciąże z powodu PCOS? Stwierdzono je u mnie kilka miesięcy temu po tym, jak zaczęłam gubić okres miesiącami. Po badaniach w klinice stwierdzono, ze moje jajniki mają problem z produkcją jakiegoś hormonu, który jest odpowiedzialny za regularne cykle miesiączkowe i płodność. Od dwóch miesięcy biore BROMOCORN, okres co prawda pojawił się, przybrałam na wadze dość sporo, ale ciąży jak nie było tak nie ma:( Trudno mi nawet wyliczyć dni płodne z tak rozwianą menstruacją, jedynie obserwuję własny organizm... . Razem z partnerem staramy się o maleństwo kiedy tylko się da, ale powoli tracę wiarę:( Tyję w oczach, mimo że trzymam dietę to z tygodnia na tydzień nie dopinam kolejnych spodni. Czy któraś z Was ponosiła również podobne skutki?
 
reklama
Witaj, na twoim miejscu zadałabym pytanie dziewczynom, które się starają w tej chwili o dzidziusia. Przypuszczam, że na wątku Staraczki znajdziesz szybciej odpowiedź:)
 
Niestety ja też swoje przeszłam. PCOS to ciężka sprawa, bo nie dosyć że masz problemy z utrzymaniem prawidłowej wagi z uwagi na zaburzenia hormonalne, to jeszcze problemy z zajściem w ciążę... Można się czasem załamać, sama to przeszłam, ale pamiętaj, że ciąża z PCOS jest jak najbardziej możliwa. To są ograniczenia płodności, ale nie bezpłodność :) Ja leczyłam się bardzo długo, z miesiąca na miesiąc tracąc nadzieję, a do tego leczenie zupełnie nie pomagało, bo stymulacja owulacji clostilbegytem powodowała torbiele, które musiałby być leczone i tak uciekały miesiące jeden po drugim, potem brałam estrogeny, po których czułam się fatalnie... Byłam nawet miesiąc w szpitalu na endokrynologii ginekologicznej i w tej jeden miesiąc wszystko było super (oczywiście!). Aż w końcu uznałam, że dalszego leczenia nie zniosę, że cena jest zbyt wysoka... Zapisaliśmy się z mężem do dobrej kliniki leczenia niepłodności i rządowy program refundacji in vitro. Lekarz powiedział, że w "cywilizowanych" krajach nie leczy się już kobiet z PCOS hormonalnie, bo to leczenie daje strasznie mizerne rezultaty (a pacjentki czują się beznadziejnie), tylko in vitro jest leczeniem PIERWSZEGO rzutu, a nie gdy inne metody zawiodą i kobieta jest już wykończona psychicznie i fizycznie. Zaszłam w ciążę w ostatnim cyklu przed planowanym in vitro... bez wspomagania i bez leczenia czymkolwiek. Zapisz się do kliniki leczenia niepłodności - owszem jest drogo, ale warto... Lepsze to niż męczyć się nieskuteczną terapią, która nam tylko odbiera pewność siebie, dodaje kilogramów i frustruje... Takie jest moje zdanie, choć pewnie jest wiele kobiet którym pomogła terapia bromergonem, clo lub estrofemem...
 
Ech, znam ten ból. Staraliśmy się prawie 2 lata z powodu nadwagi i policystycznych jajników. Okres 2-4 razy do roku miałam. Urodziłam - mimo nadwagi (schudłam 20kg, ale i tak powinnam więcej) i innych problemów. Lekko nie było, w ciąży jak z jajkiem, i jeszcze więcej przytyłam. Ale było warto :) Swoje przeszliśmy, ale teraz mamy cudownego Franusia. I trzymam za Was kciuki - walczcie o swoje i mocno wierzcie w to, że się uda, a będzie tak jak chcecie!
Pozdrawiam Was cieplutko,
Karolina
cukromania.blogspot.com
 
Witam wszystkich! Ja właśnie też od dzisiaj będę piła Inofem :) W aptece dowiedziałam się, że to idealne rozwiązanie dla kobiet z PCOS starających się o dziecko... żałuję, że tak późno do tego doszłam.
Mało tego, jak się zaczytałam na Strona gB to chyba zdiagnozowałam u siebie cukrzycę - będę musia la to sprawdzić:(
A jak z tym Inofemem? Jest tak dobry jak piszą? Jakie macie zdanie?

Czy jest dobry? Piszą, że tak ale wiadomo, że na każdego człowieka działa inaczej. Jednemu pomoże szybciej, innemu wolniej. Wszystko zależy od organizmu i od kilku innych czynników. Czytałam trochę o tym leku i fajne jest to, że oprócz robienia tego co ma robić dba też o gospodarkę hormonalną.
 
Ja piję Inofem i jestem zadowolona. Suplement dostępny jest bez recepty i zawiera maltodekstrynę, której zadaniem jest dostarczenie odpowiedniej dawki kwasu foliowego. Pijesz 1 saszetkę dziennie, a kwas właśnie dzięki maltodekstrynie nie osadza się na dnie szklanki, tylko trafia w odpowiedniej dawce do organizmu. Mam cukrzycę i nie ma przeciwwskazań do zażywania.
 
Cześć ;-) Przedewszystkim pierwsza stymulacja jaką lekarz proponują to duphaston/primolut + clostybegyt. Polecam też jak koleżanka wyżej inofem z tym, że ja piłam 2x dziennie.

8 lat staraliśmy się o dziecko-najpierw mąż miał probemy z nasieniem, szybko to wyregulował , ja mam PCO, cukrzycę typu II miałąm (leczoną metforminą) , niedoczynnośc tarczycy i nadciśnienie. W końcu pojechaliśmy do kliniki N w Warszawie (polecam :-) ). Porobiliśmy wszystkie badania no i wiadomo oprócz wymienionych wyżej przypadłości wyszło , że zdrowi jak ryby jesteśmy, Z inseminacji korzystać nie chcieliśmy, szkoda nam było naszego czasu i na ivf się zdecydowaliśmy. Lekarka zapisała mi duphaston na wywołanie miesiączki po której miałam zacząć już stymulacje (nawet leki wykupiliśmy na początek stymulacji) ale miesiączka nie przyszła. Pierwsza myśl-coś się schrzaniło w organizmie na pewno , znowu.... Ale zanim zadzwoniłam do kliniki to musiałam zrobić test. No i na dzień matki miałam czarno na biały piękną betę :-) Jedyne co brałam to ten inofem i encorton (na obniżenie odpornosći). Więc głowa do góry ;-) Najważniejsze nie załamywać się , być dobrej myśli.

PS. jeszcze dodam, że z wagą nie miałam nigdy problemów, teraz w ciąży też nie. Ciąża przebiega normalnie-aktywnie, zdrowo, chociaż pierwsze 3 miesiące brałam duphaston i luteinę dopochwowo :-)
 
Ostatnia edycja:
tigger ale ci fajnie 8 lat to rzeczywiście strasznie długo :( ja po prostu nie mam cierpliwości od 2 lat średnio się staramy, ale diagnoza po porodzie: totalny brak mozliwosci zajscia w ciaze :( poki co jestem na inofemie i ziółkach od zielarki i się staramy. jak się nie uda to za 2 lata będziemy się starać o adopcję :)
 
reklama
witam staraczki :) chyba muszę / chcę dołączyć do waszego grona:) co o mnie ? mam 28 lat i rok temu obudziłam się - inaczej, rok temu stwierdziłam, że może jednak chcę mieć dzieci... mąż od dawna nalegał, ale ja nic tylko praca praca praca.... a teraz jak juz się obudziłam, to się boję, że trochę za późno :( mam pcos, więc kilka latbrałam tabletki yasmin. potem je odrzuciłam jak pomyśleliśmy o dziecku... staramy się na razie od roku...nie moge powiedzieć, że tak "nic" bo zdarzyła mi się ciąża w kwietniu ale zakończyła się samoistnym poronieniem w 8 tygodniu:( i niestety od tamtej pory nic się nie udaje:( miesiąc temu rozpoczęłam kurację Inofemem i czekam na rezultaty. Póki co zauważyłam z tego co zauważalne znaczną poprawę jeśli chodzi o skórę i włosy, co do okresu to rzeczywiście w tym miesiącu był jakiś mniej bolesnym ale osobiście wolałabym, żeby go w ogóle nie byo, a żeby była fasolka:(..... poczekamy, pożyjemy, zobaczymy....
 
Do góry