Pora na dziecko? Jak podjąć decyzję?

[Wiolcia_6]

hahaha a ja ci powiem jedno. Nawet dziś śmiałam się do koleżanki, że mówiłam jej tydzień temu "Dziecko? nie ja sobie za bardzo cenię cisze i spokój. chcę iść na swoje, jechać na wczasy"... i co? I uważam, że wpadka to coś fantastycznego! Inaczej nie wiem kiedy bym się zdecydowała ponadto pewnie ciągle bym się zastanawiała czy to odpowiednia chwila. A tymczasem chwile zapomnienia same zdecydowały i jestem im ogromnie wdzięczna

 

[Anecia1111]

Dla niektórych własnie wpdaka, a dla niektórych z góry podjęta decyzja są tym co wyznacza "właściwą porę na dziecko". Ja osobiście wybrałam drugą sytuację, tzn razem z mężem 3 miesiące po slubie zdecydowalismy że od jutra zaczynamy się starać o maluszka a było to dokładnie 23 września 2009 No i oczywiście nie żałuję tej decyzji i cieszę się że tak szybko nam się udało "zaciążyć" Ale z drugiej strony nie potępiam w żadnym wypadku tych dziewczyn ktore wpadły, bo uważam że jesli ktoś jest na to przygotowany jak np Ty Wiolcia_6 to jest wszystko jak najbardziej w porządku. Gorzej kiedy któraś zalicza wpadkę i od samego początku myśli co by zrobić żeby jednak tego maluszka nie było. Wtedy to taka osoba jest u mnie przekreślona. Ale ogólnie każda pora jest dobra na dziecko, trzeba tylko myśleć pozytywnie :-)

 

[umi2]

Hm ja mam podobnie jak ty a przynajmniej za pewne miałabym. Pierwsze dziecko chciałam miec po 28 roku zycia, ale zapewne nie zdecydowałabym sie bo czegos na pewno by mi brakowało... Mam dziecko z tzw wpadki i cóz ddochodze do wniosku że zeby to moje male szczescie miało rodzenstwo musiało by dojsc do kolejnej bo niestety jestem z tych którym wiecznie jest czegoś za malo:-) Tak wiec wszystko zalezy od psychiki jedni beda gotowi majac 20 lat inni mając 35 będą sie wahać...

 

[widdor]

O dziecku myślimy od niedawna. Razem jesteśmy ponad 10 lat. Uważamy, że właśnie ten moment będzie odpowiedni. Oboje dojrzeliśmy do "nowych ról". Nasza pozycja na rynku pracy jest dość stabilna.

 

[Paraplu]

Hmm powiem Ci, ze w moim przypadku zawsze bylo jakies ale. Najwiekszym "ale" bylo to, ze tak na prawde nie bylam gotowa. Teraz po prostu wiem, ze jestem mam absolutnie fantastycznego partnera i poczucie bezpieczenstwa finansowego. Jest jeszcze masa rzeczy do ogarniecia jak dokonczenie remontu, zmiana auta i wiele wiele innych ale to mozna powoli ogarniac


Napisane na iPhone w aplikacji Forum BabyBoom

 

[wikina8]

Teraz jestem w podobnej sytuacji i stoję przed podobnymi dylematami, co wiele z was... Z jednej strony bardzo chciałabym mieć dziecko - mam dom, świetnego faceta u boku, pracę... Jednak boję się, że mimo to nie będę w stanie zapewnić dziecku odpowiedniej opieki i zabezpieczenia finansowego. Nie chciałabym mu odmawiać każdej rzeczy, o jaką mnie kiedyś poprosi... Może to słaby argument i po prostu dzięki niemu cały czas odsuwam od siebie myśl o dziecku, ale właśnie boję się utraty stabilizacji i tej ogromnej odpowiedzialności, jaka pojawi się, gdy byśmy spełnili marzenia o dziecku. Mój partner też chciałby zostać tatą, ale z tego samego powodu nie jest przekonany czy to najlepszy moment. Czy jeszcze nie za wcześnie, bo sami nie przeżyliśmy jeszcze zbyt wiele... No i w kółko pojawiają się myśli czy teraz, czy może jeszcze poczekamy...