mam wrażenie nieuchronnego końca

[magda2416]

ciężko jest z wszystkim nie dość że ogarniasz dom to jeszcze nie masz wsparcia w męzu. dzisiaj wysłałam smsa "kocham" bez odpowiedzi. ciekawa jestem co teraz będzie wymówką

 

[Tygrysek1985]

magda no prosze skoncz z tym ciaglym mowieniem kocham, zbytnie slodzenie przeslodzi nawet najlepsza herbate, niech on troche poteskni za tym slowem

 

[Magnez1]

Chyba musze się zgodzić z dziewczynami. Nie sądzę, by jakiekolwiek gierki i inne manipulacje były ok. Ale kiedy facet jest przekonany, że niezależnie od tego jak się zachowa zawsze bedzie mial wybaczone i "kocham" na zawołanie stwierdzi, ze nie musi sie starać. Nie znam męzczyzny, który by lubił byc owinięty bluszczem. Ale kiedy przekona sie, że jest z silną, dzielną, fascynującą kobietą, która ma "coś jeszcze" nie tylko jego i dziecko, to zacznie się starać. Jesli mu zalezy. A jesli nie zależy, to nieważne co babka zrobi, on i tak odejdzie.

Zatem warto nie wisieć na facecie. Powiedzieć "kochanie dziś Ty zostajesz z dzieckiem, bo ja wychodzę", ucałowac, wyjść i przez cały pobyt poza domem "nie pisać, nie dzwonić". Nie daltego by idowadniac cos jemu, ale po to by samej zyskac niezależność.

 

[magda2416]

wiem że to zabrzmi hm....infantylnie ale tak bardzo chcę żeby było dobrze......nie potrafię wyjść z domu bo wróciłam do pracy i mam poczucie że za mało czasu spędzam z dzieckiem zatem z wywieszonym językiem wracam żeby pobyć z Maleństwem. wiem gdzieś tam w środku że powinnam poczekać na jakieś słowa, wiem uwierzcie proszę, ale z drugiej strony tak bardzo się boję że ich nie będzie że sama wysyłam. jak to jest że w pracy potrafimy być na 100% asertywne a w domu niektóre z nas zmieniają się w myszki???? Kurcze, czy ja już sięgnęłam dna szukając miłości?

 

[Magnez1]

Kiedy samemu wysyła sie sms-y i zaczyna mówić o miłosci, druga strona nie ma szans by zacząć. A skoro Twój partner mowi, ze jest juz zmeczony, Twoją inicjatywą i ciągłymi rozmowami o tym, to nie jest dobry znak.
Gdy wyjdziesz np do kina lub kawiarni raz na miesiąc Twoje dziecko nie odczuje braku matki, a może nawet bedzie zachwycone spedzajac wieczor z tatą.

Bardzo miło jest słyszeć kocham cie, dostawac kwiaty i miec masowane stopy wieczorem. Ale usłyszeć - zrob cos dla siebie, coś co ci sprawi radość - moze byc o wiele wartościowsze. A on Ci to powiedział.

Nie twierdze, ze wszystko jest ok, ale może warto poszukać innych sposobów by naprawić to co się psuje u Was. Byc nie tylko mamą i partnerka, ale człowiekiem z pasją, tajemnicą. Bo to sie wzajemnie nie wyklucza.

 

[Tygrysek1985]

mi sie wydaje ze nie masz innego wyjscia jak dostoswac sie do moich i magnez rad inaczej nie wroze dobrze temu zwiazkowi

 

[magda2416]

wiem, dziękuję Wam i zamierzam coś z tym zrobić. jeszcze raz dziękuję

 

[Tygrysek1985]

prosze ;-)

 

[lampencja]

A ja myślę, że nawet, jeśli magda zyska niezależność wychodząc z domu, to mężczyzna może ten fakt przegapić. Po prostu. Bo on juz teraz ma najwyrazniej klopoty z zauważenieniem swojej żony i jej potrzeb. a moze problem lezy nie w tym, że on na Twoje komunikaty nie odpowiada, tylko w tym, jak je formułujesz? Bo rozmowa może zupełnie inaczej wyglądac dla Ciebie, a on ją może słyszeć jako np. męczący zarzut i suszenie głowy.
kiedy przestałam się normalnie porozumiewać z mężem i sama zauważyłam podobne jak u Ciebie symptomy, to najpierw robiłam sceny, kłótnie, potem demonstracyjnie (i nie) wychodziłam z domu. i co? i guzik. w końcu zaciągnęlam go (wołami!) na terapię małżeńską, chociaż to wydawało mi się idiotyczne i rodem z seriali amerykańskich. i jak siebie posłuchaliśmy przez inną osobę, gdy się wreszcie on otworzył i nie zlewał a ja nie atakowałam nauczyliśmy się rozmawiania. bo to się okazało dużo trudniejsze, niż mi sie wydawało.

 

[Pampra]

Nic w tym pocieszającego, ale mam bardzo podobną sytuację do Magdy... też wróciłam do pracy, tęsknię za moją Kruszyną, a z mężem, w sumie od ładnych paru miesięcy jest masakra... smutno mi, bo nie czuję się kochana, ani nawet szanowana. a on siedzi z dzieckiem w domu i uważa,że należą mu się za to oklaski. doceniam oczywiście, że zajmuje się Małą, ale to przecież nasze wspólne dziecko. doceniam że gotuje, bo mogę więcej czasu spędzić z Córcią jak wracam do domu, ale kurcze, też mi jest ciężko, bo tęsknię jak szalona. a do pracy wróciłam, bo on pracy nie ma ale tak źle między nami jeszcze nie było. jesteśmy sobie obcy, a jakakolwiek chęć rozmowy kończy się tym, że na mnie wrzeszczy albo wychodzi z domu.