lęk przed rówieśnikami

[barbieri]

:-( Witam serdecznie!!! Moje dziecko za 3 miesiące kończy 5 lat. Nie chodzi jeszcze do przedszkola. Bardzo się wzbrania przed tym , ponieważ jak twierdzi, boi się dzieci. Mozna by powiedziec, że musi to przezwycięzyć, ale ten lęk nie dotyczy tylko przedszkola. Wystarczy, że idziemy na plac zabaw, bawi się dopóki jest tam sama. Wystarczy pojawienie się innego dziecka powoduje, że natychmiast rezygnuje z zabawy i zmusza mnie by wracać do domu. Wydaje mi się, że pięciolatek absolutnie nie powinien tak się zachowywać. Nie wiem, jak z nią postepowac?
Wczoraj bylismy na sankach. Jeżziła do momentu pojawienia sie dzieci i od razu zapowiedziała , że juz nie chce wiecej iść. Sugerowałam, że nastepnego dnia pójdziemy, więć, kiedy zbliżała się godzina wyjścia, zaczęła wmawiać mi, że jest bardzo zmęczona i położyła sie do łózka, czego nigdy nie robiła a w konskwencji leżenia zasnęła. Może ktoś z was miał podobne problemy. Jak pomóc jeje pokonać lęki przed dziećmi? Z drugiej strony ma silna potrzeba kontaktu z dziećmi, ale tylko z kuzynostwem. Inne dzieci nie wchodzą w grę

 

[loli]

Może jednak powinna chodzić do przedszkola, mój syn miał podobny problem ale w wieku 3 lat ,
poszedł do przeszkola i przez rok prawie nie bawił się z dziećmi tylko siedział z pania,
potem wszystko minęło, stawał się coraz odważnieszy,
a teraz to nie ten sam człowiek, bawi się z każdym,
będzie dobrze ale potrzeba dużo czasu na ośmielenie dziecka.

 

[sunflower789]

Witam. Twoje dziecko jest po prostu nieśmiałe, bardziej wstydliwe od innych dzieci. Może to wynikać z niskiego poczucia własnej wartości, obawy przed krytyką i ośmieszeniem ze strony innych dzieci, tendencją do unikania niepowodzeń. To może sprawiać, że dziecko nie poszukuje kontaktów z rówieśnikami. Jednakże funkcjonowanie w relacjach z innymi ludźmi jest bardzo ważnie ze względu na rozwój Twojego dziecka, nabywanie przez niego odpowiednich kompetencji społecznych. Przede wszystkim musisz zaakceptować to, że Twoje dziecko potrzebuje więcej czasu na to, aby się ośmielić i wejść w relacje z rówieśnikiem. Nie naciskaj na swoje dziecko, aby coś robiło wbrew swojej woli. Jest kilka sposobów, dzięki którym możesz pomóc swojemu dziecku w przezwyciężaniu nieśmiałości. Zapisz dziecko na jakieś dodatkowe zajęcia związane z jego zainteresowaniami, gdzie grupa uczestników zajęć nie będzie za duża. Może z dziećmi, z którymi łączą Twoje dziecko podobne upodobania będzie łatwiej nawiązać kontakt. Mniejsza grupa rówieśników będzie dobrym sprawdzianem czy Twoje dziecko poradzi sobie w przedszkolu. Często chwal swoje dziecko,podkreślaj jego mocne strony, gdyż będzie to wzmacniało jego poczucie wartości. Możesz poprzez zabawę ćwiczyć z dzieckiem typowe scenki różnych sytuacji społecznych, np. robienie zakupów w sklepie czy nawet witanie się i przedstawianie za pomocą zabawek. Zapraszaj do domu znajomych, którzy mają dzieci w podobnym wieku. Rozmawiaj z dzieckiem, by mógł Ci opowiedzieć czego się wstydzi. Pamiętaj, że dziecko obserwuje, jak Ty się zachowujesz w relacjach z innymi ludźmi. Nie ponaglaj swojego dziecka (,,Pobaw się z dziećmi"), ale zachęcaj i motywuj (,,Dzisiaj nie miałeś jeszcze odwagi na zabawę z pozostałymi dziećmi. Ale nie martw się. Następnym razem na pewno będzie lepiej"). Wspieraj samodzielność swojego dziecka oraz pozwól mu podejmować pewne decyzje. Pamiętaj, że ośmielenie dziecka wymaga czasu. Poświęcając go mu pokazujesz swoje wsparcie i budujesz jego pozytywną samoocenę. Pozdrawiam.

 

[mamabliźniaków2]

No dokładnie, Trzeba pokazac, że to nic strasznego ale także zwrócić uwagę czy dzieci jej nie odpychają i czy chcą sie z nią bawić...

 

[paulaa25a]

Witam. Doświadczanie lęku lub strachu jest zupełnie naturalne w rozwoju dzieci. Większość z tych lęków zanika w miarę jak dzieci uczą się, czego mogą się spodziewać po otoczeniu i jak sobie z tym radzić. Jednakże, kiedy lęki te nie zanikają, a wręcz zaczynają mieć nadmierny wpływ na codzienne funkcjonowanie dziecka lub jego aktywność – możemy mieć do czynienia z zaburzeniem lękowym.

Zaburzenia te mogę wynikać z wielu przyczyn miedzy innymi przyczynami mogą być nieodpowiednie filmy, bajki gdzie Pani córka widziała sceny, które ją zniechęciły do kontaktu z rówieśnikami. Można domniemać, iż Pani dziecko wcześniej było wiele razy świadkiem konfliktu miedzy dziećmi, być może i w nim uczestniczyło przez co teraz ma ,,uraz’’ i boi się brać udział w kolejnych spotkaniach, aby historia się nie powtórzyła. Przyczyną takiego lęku przed rówieśnikami może być także podłoże genetyczne jak i również okres niemowlęcy. Częste tzw. kolki mogą mieć wpływ na to co się dzieje obecnie w psychice Pani córki. Biorąc pod uwagę sferę psychologiczną być może Pani córka cierpi na fobię lęku społecznego, która właśnie objawia się nieśmiałością do rówieśników. Niepokojem wewnętrznym jaki jest wytwarzany w psychice Pani dziecka tym, że może być wyśmiane, niezaakceptowane przez inne osoby.

Proponuję wizytę u psychologa, gdzie dokładniej się przyjrzy zachowaniu Pani córki. Uważam też, że córka powinna spotykać się dużo z kuzynostwem, które akceptuje i wraz z nimi wychodzić do rówieśników być może wtedy będzie czuła obecność kogoś komu ufa i zacznie się po woli otwierać na osoby publiczne. Więcej na temat zaburzeń lękowych może Pani znaleźć w książce autorstwa Cynthia G.Last pt. ,, Jak pomóc dziecku, które się boi. Przezwyciężanie lęków i niepokojów u dzieci.’’ Znajduje się w niej bardzo dużo ciekawych informacji o problemie z jakim się Pani boryka. Gorąco polecam lekturę i pozdrawiam.