- Dołączył(a)
- 19 Październik 2017
- Postów
- 11
@amcia8232 @marika88 @kalana To, z czym masz do czynienia to nic innego jak lęk separacyjny, który pojawia się właśnie w podobnym okresie (choć moment ten u różnych dzieci może pojawiać się w różnym czasie). To naturalne zachowanie w tym konkretnie momencie rozwojowym. Twoje dziecko z jednej strony zorientowało się, że jest kimś odrębnym i że ty też jesteś odrębną osobą, a z drugiej strony – nie zdaje sobie jeszcze sprawy, że jak znikasz, to wrócisz. I tego m.in. ma się w tym trudnym czasie nauczyć. Trzeba ten okres przetrwać. Minie. Najważniejsze jest zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, czułości oraz zachowanie wewnętrznego spokoju przez opiekuna. Bardzo dobrym ruchem jest przyzwyczajanie szkraba do pozostawania pod opieką innych opiekunów, ale dobrze, żeby nie było ich zbyt wielu. Najlepiej – jeśli jest to oprócz mamy np. tata, babcia i opiekunka. Ważna jest stałość opiekunów. Jeśli wychodzisz z domu – nie przeciągaj pożegnań, zdecydowanie wychodź, tłumacząc dziecku, że wychodzisz i wrócisz w konkretnym momencie np. po podwieczorku. Wychodzenie i wchodzenie do pokoju - to jest najgorsze co możesz teraz robić, bo za każdym razem ponawiasz lęk dziecka. Staraj się wychodzić i wchodzić rzadziej albo zabieraj ze sobą dziecko.
Dziecko @ginngerr7787 przechodzi okres lęku separacyjnego książkowo. Prawdopodobnie wkrótce lęk zaniknie.
Dziecko @ginngerr7787 przechodzi okres lęku separacyjnego książkowo. Prawdopodobnie wkrótce lęk zaniknie.
Ostatnia edycja: