Szpital
Co wziąć ze sobą do szpitala?
Dokumenty: dowód osobisty, aktualnie ważny dokument świadczący o tym, że jest się objętym ubezpieczeniem (Książeczka ubezpieczeniowa, legitymacja studencka...). Jeśli dokument jest niepodstemplowany, to można złożyć oświadczenie, że się go doniesie w ciągu kilku dni (ustawowo przysługuje 7, ale szpitale mogą tu żądać krótszego czasu). Ponieważ legitymacja ubezpieczeniowa jest ważna tylko miesiąc od podbicia, nie zawsze posiada potrzebny stempel, gdy nie ma czasu na to, żeby ją podbić, to jedź do szpitala i się nie martw brakiem stempla, nie powinno Cię to dodatkowo stresować.
Kartę ciąży: jeśli była wystawiona. Niestety, część ginekologów wystawia kartę dopiero na początku drugiego trymestru tłumacząc się zbyt dużą statystyką dotyczącą poronień. Dla wielu rodziców karta ciąży jest pamiątką po dziecku, niejako potwierdzeniem, że było. Jest to tym ważniejsze, gdy otoczenie milczy czy neguje prawo do żałoby po zmarłym dziecku.
Wyniki wykonanych badań: jeśli zdążyłaś już wykonać zlecone badania, to weź je ze sobą. Najważniejsze, żeby mieć przy sobie wynik badania grupy krwi. Szczególnie jeśli Twoja krew należy do Rh(-). Przy starych dowodach wpisywano grupę krwi na końcu, obecnie z nowymi jest to niemożliwe, dodatkowo zmieniły się przepisy i nie wystarczy Twoje oświadczenie dotyczące grupy krwi, potrzebny jest dokument z nazwą instytucji, który go wydał (np. laboratorium takie a takie); część szpitali podaje na swoich stronach www wykaz zalecanych badań, ale jeśli ich nie masz, to zrobią je po prostu w szpitalu.
Rzeczy osobiste: koszula nocna (jest wygodniejsza niż piżama), szlafrok, klapki pod prysznic, przybory toaletowe, podpaski (lignina powinna być udostępniona w szpitalu), ręczniki, bieliznę osobistą na zmianę (krwawienie może być obfite i nietrudno się zabrudzić), duże podpaski (można np. zastąpić podpaski pieluchami jednorazowymi dla niemowląt Belli, są tylko z bawełny, w szpitalu może być też wyłożona gdzieś w widocznym miejscu lignina, która przy obfitym krwawieniu lepiej działa niż podpaska, w razie czego zapytaj położną);
Przydatne drobiazgi: kubek, woda do picia, jeśli w sali jest telewizor, to mogą Ci się przydać stopery do uszu, weź coś do czytania (książki, gazety), co pozwoli Ci choć na moment oderwać się od smutnej rzeczywistości i uporczywie nie myśleć o jednym (dlaczego? dlaczego ja?), skarpetki, zegarek.
Izba przyjęć
Na izbie przyjęć zgłaszasz się do położnej – to ona skieruje Cię najprawdopodobniej do gabinetu lekarskiego lub przywoła lekarza. Tutaj też zostaną wypełnione dokumenty szpitalne.
Możesz zostać zapytana o następujące rzeczy:
Dane teleadresowe
Data urodzenia
Data pierwszej miesiączki
Data ostatniej miesiączki
Długość cykli
Bolesność miesiączek
Regularność miesiączek
Uczulenia na leki
Przewlekłe choroby
Wcześniejsza historia ginekologiczna (porody, poronienia)
Wzrost i waga ciała
Przebyte operacje
Osoba, której szpital może przekazywać informacje o stanie Twojego zdrowia
Miejsce pracy / typ zatrudnienia (chodzi o typ ubezpieczenia)
W szpitalach, które mają wprowadzony odpowiedni system komputerowy, zarządzający bazą danych pacjentów rejestracja/przyjęcie może przebiegać trochę inaczej (tak jest na Polnej w Poznaniu). Na izbie przyjęć, podczas rozmowy z rejestratorką podaje się jedynie ogólne dane (osobowe, teleadresowe). Pozostałe pytania zadawane są już w gabinecie lekarskim lub oddziale, podczas wywiadu lekarskiego, razem z pomiarem ciśnienia i temperatury ciała.
Jeśli nie jesteś w stanie (psychicznie, emocjonalnie) na nie odpowiadać, to poproś kogoś bliskiego, kto Ci towarzyszy, żeby to zrobił za Ciebie. Możesz odpowiedzi na te pytania spisać w domu na kartce, wtedy ta osoba może posiłkować się “ściągawką”.
Możesz też zostać poproszona o udział w badaniu, ankiecie – nie musisz wyrażać na to zgody. Wszystkie dokumenty, które będziesz podpisywać, masz prawo wcześniej przeczytać. Czasami lista pytań szpitalnych zadawanych na izbie przyjęć jest długa a pytania mało sensowne czy istotne.
Z listu: Przebierałam się w pokoju położnych, w gabinecie jedna wypełniała jakąś kartkę z pytaniami, po co im pytanie, kiedy ostatni raz miałam farbowane włosy? Gdy skończyły się pytania, przyszła położna z kartką, dała do podpisania. Musiałam domagać się przeczytania tego, pod czym się podpisuję.
Badanie usg
W szpitalu najprawdopodobniej zostanie wykonane kolejne badanie usg potwierdzające obumarcie ciąży. Ważne, żeby dwóch różnych lekarzy stwierdziło, że ciąża się już nie rozwija. Możesz poprosić o zrobienie wydruku zdjęcia. Masz prawo również do objaśnień dotyczących tego, co widać na monitorze.
Badanie ginekologiczne
Na początku pobytu w szpitalu zostanie też wykonane badanie ginekologiczne. Przed badaniem lepiej odwiedzić toaletę, niektórym lekarzom pełny pęcherz “przeszkadza” w badaniu.
Pomoc innych osób
Przy przyjęciu do szpitala spytaj się o to, czy poza medyczną pomocą jest oferowana także innych osób:
Obecność kogoś bliskiego – masz prawo do opieki kogoś bliskiego. Jeśli chcesz, to mąż lub inna wskazana przez Ciebie osoba może Ci towarzyszyć np. w trakcie badania usg, ginekologicznego czy łyżeczkowania. Spytaj się, jakie zwyczaje panują w szpitalu. W razie czego domagaj się swoich praw lub poproś towarzyszącą osobę, żeby zrobiła to za Ciebie. Personel medyczny – lekarze, położne, pielęgniarki – o wiele bardziej starają się wykonywać swoje obowiązki, gdy ktoś “patrzy im na ręce”. Kobiety – a one stanowią większość personelu medycznego – bardziej przekona męski głos niż Twój.
Pomoc psychologa – spytaj, czy w szpitalu pracuje psycholog i czy będziesz mogła w razie potrzeby skorzystać z jego pomocy. Dla lekarzy poronienie jest z medycznego punktu widzenia procesem nie sprawiającym większych trudności, dla Ciebie – mogą to być jedne z trudniejszych chwil w życiu.
Pomoc osoby duchownej – spytaj, czy w szpitalu posługuje kapłan i jeśli chcesz zasygnalizuj, że być może będziesz potrzebowała z nim rozmowy; możesz się też spytać, gdzie znajduje się szpitalna kaplica i na jakiej zasadzie z niej można korzystać (kiedy jest otwarta, kto ma do niej klucz itp.)
Pomoc osób z tzw. grup wsparcia – nie jesteś sama z doświadczeniem, które Cię spotyka; są kobiety, które przez to już przeszły, być może rozmowa z nimi będzie dla Ciebie pomocą, dlatego dowiedz się, czy szpital oferuje taką formę pomocy (w naszej polskiej rzeczywistości jest o nią b. trudno, ale jeśli będziemy pytać, to może uda nam się zmienić nastawienie personelu).
Decyzja dotycząca ciała/szczątków dziecka
Zgodnie z obowiązującym prawem w Polsce rodzice mają prawo pochować dziecko, obojętnie na jakim etapie ciąża się zakończyła. Dobrze, jeśli jeszcze przed udaniem się do szpitala wiesz, co chcesz, aby się stało z ciałem/szczątkami dziecka. Dla niektórych kobiet świadomość istnienia grobu, “namacalnego” dowodu realności dziecka jest wielką pomocą w procesie żałoby, dla innych znów, opieka nad grobem przerasta ich emocjonalne możliwości. Nie ma tu gotowych wzorców. Ważne, żebyś to Ty, wraz ze swoim partnerem wiedzieli, czego chcecie.
Co wziąć ze sobą do szpitala?
Dokumenty: dowód osobisty, aktualnie ważny dokument świadczący o tym, że jest się objętym ubezpieczeniem (Książeczka ubezpieczeniowa, legitymacja studencka...). Jeśli dokument jest niepodstemplowany, to można złożyć oświadczenie, że się go doniesie w ciągu kilku dni (ustawowo przysługuje 7, ale szpitale mogą tu żądać krótszego czasu). Ponieważ legitymacja ubezpieczeniowa jest ważna tylko miesiąc od podbicia, nie zawsze posiada potrzebny stempel, gdy nie ma czasu na to, żeby ją podbić, to jedź do szpitala i się nie martw brakiem stempla, nie powinno Cię to dodatkowo stresować.
Kartę ciąży: jeśli była wystawiona. Niestety, część ginekologów wystawia kartę dopiero na początku drugiego trymestru tłumacząc się zbyt dużą statystyką dotyczącą poronień. Dla wielu rodziców karta ciąży jest pamiątką po dziecku, niejako potwierdzeniem, że było. Jest to tym ważniejsze, gdy otoczenie milczy czy neguje prawo do żałoby po zmarłym dziecku.
Wyniki wykonanych badań: jeśli zdążyłaś już wykonać zlecone badania, to weź je ze sobą. Najważniejsze, żeby mieć przy sobie wynik badania grupy krwi. Szczególnie jeśli Twoja krew należy do Rh(-). Przy starych dowodach wpisywano grupę krwi na końcu, obecnie z nowymi jest to niemożliwe, dodatkowo zmieniły się przepisy i nie wystarczy Twoje oświadczenie dotyczące grupy krwi, potrzebny jest dokument z nazwą instytucji, który go wydał (np. laboratorium takie a takie); część szpitali podaje na swoich stronach www wykaz zalecanych badań, ale jeśli ich nie masz, to zrobią je po prostu w szpitalu.
Rzeczy osobiste: koszula nocna (jest wygodniejsza niż piżama), szlafrok, klapki pod prysznic, przybory toaletowe, podpaski (lignina powinna być udostępniona w szpitalu), ręczniki, bieliznę osobistą na zmianę (krwawienie może być obfite i nietrudno się zabrudzić), duże podpaski (można np. zastąpić podpaski pieluchami jednorazowymi dla niemowląt Belli, są tylko z bawełny, w szpitalu może być też wyłożona gdzieś w widocznym miejscu lignina, która przy obfitym krwawieniu lepiej działa niż podpaska, w razie czego zapytaj położną);
Przydatne drobiazgi: kubek, woda do picia, jeśli w sali jest telewizor, to mogą Ci się przydać stopery do uszu, weź coś do czytania (książki, gazety), co pozwoli Ci choć na moment oderwać się od smutnej rzeczywistości i uporczywie nie myśleć o jednym (dlaczego? dlaczego ja?), skarpetki, zegarek.
Izba przyjęć
Na izbie przyjęć zgłaszasz się do położnej – to ona skieruje Cię najprawdopodobniej do gabinetu lekarskiego lub przywoła lekarza. Tutaj też zostaną wypełnione dokumenty szpitalne.
Możesz zostać zapytana o następujące rzeczy:
Dane teleadresowe
Data urodzenia
Data pierwszej miesiączki
Data ostatniej miesiączki
Długość cykli
Bolesność miesiączek
Regularność miesiączek
Uczulenia na leki
Przewlekłe choroby
Wcześniejsza historia ginekologiczna (porody, poronienia)
Wzrost i waga ciała
Przebyte operacje
Osoba, której szpital może przekazywać informacje o stanie Twojego zdrowia
Miejsce pracy / typ zatrudnienia (chodzi o typ ubezpieczenia)
W szpitalach, które mają wprowadzony odpowiedni system komputerowy, zarządzający bazą danych pacjentów rejestracja/przyjęcie może przebiegać trochę inaczej (tak jest na Polnej w Poznaniu). Na izbie przyjęć, podczas rozmowy z rejestratorką podaje się jedynie ogólne dane (osobowe, teleadresowe). Pozostałe pytania zadawane są już w gabinecie lekarskim lub oddziale, podczas wywiadu lekarskiego, razem z pomiarem ciśnienia i temperatury ciała.
Jeśli nie jesteś w stanie (psychicznie, emocjonalnie) na nie odpowiadać, to poproś kogoś bliskiego, kto Ci towarzyszy, żeby to zrobił za Ciebie. Możesz odpowiedzi na te pytania spisać w domu na kartce, wtedy ta osoba może posiłkować się “ściągawką”.
Możesz też zostać poproszona o udział w badaniu, ankiecie – nie musisz wyrażać na to zgody. Wszystkie dokumenty, które będziesz podpisywać, masz prawo wcześniej przeczytać. Czasami lista pytań szpitalnych zadawanych na izbie przyjęć jest długa a pytania mało sensowne czy istotne.
Z listu: Przebierałam się w pokoju położnych, w gabinecie jedna wypełniała jakąś kartkę z pytaniami, po co im pytanie, kiedy ostatni raz miałam farbowane włosy? Gdy skończyły się pytania, przyszła położna z kartką, dała do podpisania. Musiałam domagać się przeczytania tego, pod czym się podpisuję.
Badanie usg
W szpitalu najprawdopodobniej zostanie wykonane kolejne badanie usg potwierdzające obumarcie ciąży. Ważne, żeby dwóch różnych lekarzy stwierdziło, że ciąża się już nie rozwija. Możesz poprosić o zrobienie wydruku zdjęcia. Masz prawo również do objaśnień dotyczących tego, co widać na monitorze.
Badanie ginekologiczne
Na początku pobytu w szpitalu zostanie też wykonane badanie ginekologiczne. Przed badaniem lepiej odwiedzić toaletę, niektórym lekarzom pełny pęcherz “przeszkadza” w badaniu.
Pomoc innych osób
Przy przyjęciu do szpitala spytaj się o to, czy poza medyczną pomocą jest oferowana także innych osób:
Obecność kogoś bliskiego – masz prawo do opieki kogoś bliskiego. Jeśli chcesz, to mąż lub inna wskazana przez Ciebie osoba może Ci towarzyszyć np. w trakcie badania usg, ginekologicznego czy łyżeczkowania. Spytaj się, jakie zwyczaje panują w szpitalu. W razie czego domagaj się swoich praw lub poproś towarzyszącą osobę, żeby zrobiła to za Ciebie. Personel medyczny – lekarze, położne, pielęgniarki – o wiele bardziej starają się wykonywać swoje obowiązki, gdy ktoś “patrzy im na ręce”. Kobiety – a one stanowią większość personelu medycznego – bardziej przekona męski głos niż Twój.
Pomoc psychologa – spytaj, czy w szpitalu pracuje psycholog i czy będziesz mogła w razie potrzeby skorzystać z jego pomocy. Dla lekarzy poronienie jest z medycznego punktu widzenia procesem nie sprawiającym większych trudności, dla Ciebie – mogą to być jedne z trudniejszych chwil w życiu.
Pomoc osoby duchownej – spytaj, czy w szpitalu posługuje kapłan i jeśli chcesz zasygnalizuj, że być może będziesz potrzebowała z nim rozmowy; możesz się też spytać, gdzie znajduje się szpitalna kaplica i na jakiej zasadzie z niej można korzystać (kiedy jest otwarta, kto ma do niej klucz itp.)
Pomoc osób z tzw. grup wsparcia – nie jesteś sama z doświadczeniem, które Cię spotyka; są kobiety, które przez to już przeszły, być może rozmowa z nimi będzie dla Ciebie pomocą, dlatego dowiedz się, czy szpital oferuje taką formę pomocy (w naszej polskiej rzeczywistości jest o nią b. trudno, ale jeśli będziemy pytać, to może uda nam się zmienić nastawienie personelu).
Decyzja dotycząca ciała/szczątków dziecka
Zgodnie z obowiązującym prawem w Polsce rodzice mają prawo pochować dziecko, obojętnie na jakim etapie ciąża się zakończyła. Dobrze, jeśli jeszcze przed udaniem się do szpitala wiesz, co chcesz, aby się stało z ciałem/szczątkami dziecka. Dla niektórych kobiet świadomość istnienia grobu, “namacalnego” dowodu realności dziecka jest wielką pomocą w procesie żałoby, dla innych znów, opieka nad grobem przerasta ich emocjonalne możliwości. Nie ma tu gotowych wzorców. Ważne, żebyś to Ty, wraz ze swoim partnerem wiedzieli, czego chcecie.