- Dołączył(a)
- 6 Maj 2019
- Postów
- 2
Dzień dobry mamusie ! mam 22lata i piecioletniego synka . Wczoraj doznalam lekkiego szoku, ale od poczatku . Poprzez nieciekawe wydarzenia zazywam antydepresanty, oraz chodze na terapie. Niestety przeprowadzilam sie i jeszcze nie mam ogarniętego terapeuty . Z moim partnerem rozmawialismy o dziecku, ale to tak planowalismy za rok moze dwa . A tu wczoraj pozytywny test . Przyznam ze mam mieszane uczucia . Z jednej strony sie ciesze a z drugiej nie mam pojecia jak to bedzie wygladalo . Martwie sie o zdrowie maluszka . No i o swoje rowniez na przemian jest mi smitno i wesolo ciagle mam wyobrazenia z jednj strony przypominam sobie czas z moim synkiem i poczatki a z drugiej . No wlasnie . Jak to wyglada. Boje sie ze wszyscy jeszcze bardziej zaczna mi mowic co mam robic jak sie ubierac co mi wypada przy dwojce dzieci a co nie... juz teraz jest nie fajnie . Poniewaz jestem mloda mam troche inne podejscie niz moja mama na przyklad . Ogółem mowiac to boje sie nardziej niz przy pierwszym dziecku . Oczywoscie ze dzieci sa najwazniejsze i nie planuje zadnych strasznych dzieci . Poprostu mam obawy ze nie poradze sobie z moimi lękami w ciazy . Bede musiala odstawic leki . No i boje sie depresji poporodowej bo skoro teraz potrzebuje psychoterapeuty to boje sie ze odtrace to dziecko . Mozg plata rozne figle . Pomozcie. . Powiedzcie prosze jak to u was wygladalo . Czy musialyscie juz calkiem zrezygnowac ze swoich pasji . Czy wasze cialo sie bardzo zmienilo . Dodam ze lubie samochody . I w tym roku planowalam zajac sie driftingiem i jakimis amatorskimi rajdami .