Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
masz Kochana rację, ja wiele zrozumiałam po tych przykrych doświadczeniach, poznałam się też na ludziach, którzy otaczali mnie każdego dnia i tu niestety też nie obyło się bez rozczarowań i zawodów, ale myślę, że najważniejszą sprawą, którą zrozumiałam, jest to, że każdym dniem trzeba się cieszyć, jako czymś wyjątkowym i cudownym, mimo różnych przeszkód, na które musimy napotykać trzeba brać życie garściami.są rzeczy, na które wpływu nie mamy i trzeba wszystko przyjąć z pokorą, bo matka natura i ktoś tam w górze/niezależnie do kogo nasze oczy i ręce wznosimy/nad nami czuwa i pisze nasz los.może to dziwnie zabrzmi, ale w moim przypadku, strata dziecka myślę była jakimś znakiem i próbą-moje małżeństwo było w słabej formie-nic się niby takiego nie działo, nie chodzi o zdradę, czy coś, ale były ciche dni, poważne kłótnie o głupstwa, problemy, z którymi nie umieliśmy sobie radzić RAZEM.teraz jest inaczej, jakbyśmy zaczynali od nowa, tabula rasa.bardzo nas to scaliło i zbliżyło i myślę, że już teraz będzie dobrze, ale mam dziwne wrażenie, że to co nas spotyka w życiu nigdy nie jest bez sensu.julitka strach bedzie ale trzeba go zaakceptowac a nie walczyc na sile bo to nic nie da sama sie przekonalam, ze tylko bardziej sie balam... ja sobie powiedzialam ze jak sie boje to diabel sie cieszy, a ja mu nie dam sie cieszyc tylko mu pokaze jezorao takiego
chce sie cieszyc z kazdego dnia z dzidzia bez wzlgedu na to ile tych dni bedzie mi dane
kurde, chyba zepsułam klimacik
W pełni się z tobą zgadzam. Miałam też takie odczucia. Pozdrowieniamasz Kochana rację, ja wiele zrozumiałam po tych przykrych doświadczeniach, poznałam się też na ludziach, którzy otaczali mnie każdego dnia i tu niestety też nie obyło się bez rozczarowań i zawodów, ale myślę, że najważniejszą sprawą, którą zrozumiałam, jest to, że każdym dniem trzeba się cieszyć, jako czymś wyjątkowym i cudownym, mimo różnych przeszkód, na które musimy napotykać trzeba brać życie garściami.są rzeczy, na które wpływu nie mamy i trzeba wszystko przyjąć z pokorą, bo matka natura i ktoś tam w górze/niezależnie do kogo nasze oczy i ręce wznosimy/nad nami czuwa i pisze nasz los.może to dziwnie zabrzmi, ale w moim przypadku, strata dziecka myślę była jakimś znakiem i próbą-moje małżeństwo było w słabej formie-nic się niby takiego nie działo, nie chodzi o zdradę, czy coś, ale były ciche dni, poważne kłótnie o głupstwa, problemy, z którymi nie umieliśmy sobie radzić RAZEM.teraz jest inaczej, jakbyśmy zaczynali od nowa, tabula rasa.bardzo nas to scaliło i zbliżyło i myślę, że już teraz będzie dobrze, ale mam dziwne wrażenie, że to co nas spotyka w życiu nigdy nie jest bez sensu.
jeśli w Waszych brzuszkach rosną sobie piękne fasolki, to jak się tylko o tym dowiecie, to koniecznie macie je ode mnie pogłaskać i powiedzieć, że teraz to już wszystko na pewno będzie dobrze,bo my przecież jeszcze zanim się pojawią to strasznie je kochamy
