Odpowiedz w temacie

To brzmi jakbyś była gotowa spisać na straty swoje udane małżeństwo że wstydu i chęcią odgrywania ideału przed otoczeniem. Najtrudniej będzie się przełamać i zacząć - nikt Ci tego nie ułatwi ani nie zrobi tego za Ciebie. Podejdź do tego zadaniowo i zrób plan tak, żeby nie tracić ani dnia więcej. Czasu nie cofniesz, możesz tylko robić swoje najlepiej jak umiesz.

Ja akurat jestem przeciwna poruszaniu tego tematu z mężem, bo to trochę zrzucanie na niego problemu. On na pewno głupi nie jest i sam się dawno domyślił, że coś jest nie tak. Nie można być całe życie oparciem i "skałą".